De eerste studie ooit die de subjectieve gevolgen van cocaïne en nicotine vergeleek
Wij ontvingen bericht van een fascinerende studie in de Verenigde Staten waarin de gevolgen van intraveneuze injecties van cocaïne en nicotine werden vergeleken.
Hierbij een korte samenvatting…
In de eerste studie ooit die de subjectieve gevolgen van cocaïne en nicotine vergeleek, waren gebruikers van harddrugs vaak onder de indruk dat zij cocaïne of heroïne innamen terwijl het in feite om nicotine ging. 10 Cocaïneverslaafde rokers kregen injecties van hoge, gemiddelde of lage doseringen cocaïne of nicotine [I] zonder te weten welke zij gekregen hadden. Toen werd hen gevraagd de sensaties (zowel goed als slecht) te evalueren, te raden welke drug het was, en een prijs te noemen hoeveel zij wilden betalen voor de aangeboden ervaring.
De bevindingen zijn merkwaardig:
- De proefpersonen vonden dat nicotine een vergelijkbaar effect had als cocaïne – en de hoge dosis nicotine groter effect had dan de hoge dosis cocaïne
- De “rush” en “high” groter waren van nicotine dan cocaïne
- De hoogste niveaus van “goede sensatie” bereikt waren van de hoogste dosis nicotine, alhoewel nicotine grotere negatieve effecten had zoals “jitters”
De meeste gebruikers hebben nicotine als stimulerend middel geïdentificeerd, waarvan de meerderheid (75%) dachten dat zij cocaïne hadden gekregen terwijl het in feite over nicotine ging, Bij de hoogste dosis nicotine dachten 40% dat zij een opiaat zoals heroïne hadden gekregen.
Terwijl nicotine het laagste drugeffect en de hoogste goede sensatie had, waren de proefpersonen bereid minder daarvoor te betalen vanwege de negatieve effecten. Het gemiddelde bedrag dat zij bereid waren neer te leggen was $6.32 (€ 6,00) voor de hoogste dosis cocaïne in vergelijking met $3 (€ 2,85) voor de hoogste nicotine “fix”
Injecties
[l] De studie gebruikte intraveneuze injecties van 0,75, 1.5 en 3,0 mg nicotine per 7Okg lichaamsgewicht. Dit is vergelijkbaar met de lage, gemiddelde en hoge dosis nicotine die gekregen wordt van het roken van één sigaret. Voor cocaïne waren de doseringen 10, 20 en 40 mg per 70 kg. – een “line” van cocaïne bevat gemiddeld 20-30 mg coca@inehydrochioride. Placebo’s waren ook gebruikt.
Zie: Jones H, Garrett B, Griffiths R, ‘Subjective and Physiological Effects of Intraveneus Nicotine and Cocaine in Cigarette Smoking Cocaine Abusers the Journal of Pharmacology and Experimental Therapeuties. 288:188-197 January 1999.
Clive Bates
Action on Smoking and Health 16 Fitzhardinge Street London, UK, WIH 9PL
Tel: +44-(0)171-224-0743 Fax: +44-(0)171-224-0174
Web: http://www.ash.org (nieuw venster) (engelstalig)
Nicotine en cocaïne laten na eerste contact vergelijkbare sporen na in de hersenen
Effecten in het geheugengebied en in de beloningsroute van de hersenen zouden kunnen bijdragen tot deze drugsverslaving van cocaïne en nicotine.
De effecten van nicotine op hersengebieden die betrokken zijn bij verslaving weerspiegelen die van cocaïne, zo blijkt uit nieuw neurowetenschappelijk onderzoek.
Een eenmalige blootstelling van 15 minuten aan nicotine veroorzaakte een langdurige toename in de prikkelbaarheid van neuronen die betrokken zijn bij beloning, zo blijkt uit een studie die gepubliceerd werd in The Journal of Neuroscience. De resultaten suggereren dat nicotine en cocaïne bij het eerste contact gelijksoortige geheugenmechanismen kapen om langdurige veranderingen in iemands hersenen teweeg te brengen.
Natuurlijk is het voor roken een zeer langdurige gedragsverandering, maar alles begint bij de eerste blootstelling,” zei Danyan Mao, PhD, postdoctoraal onderzoeker aan het University of Chicago Medical Center. “Dat is wat we hier proberen aan te pakken: wanneer iemand voor het eerst aan een sigaret wordt blootgesteld, wat gebeurt er dan in de hersenen dat tot een tweede sigaret kan leiden?”
Men denkt dat leren en geheugen in de hersenen gecodeerd worden via synaptische plasticiteit, het op lange termijn versterken en verzwakken van verbindingen tussen neuronen. Wanneer twee neuronen herhaaldelijk samen geactiveerd worden, vormt zich tussen hen een sterkere band, waardoor het vermogen van de een om de ander te prikkelen toeneemt.
Belangrijk laboratorium onderzoek
Eerder onderzoek in het laboratorium van Daniel McGehee, PhD, neurowetenschapper en universitair hoofddocent aan de afdeling Anesthesie & Kritieke Zorg van het Medisch Centrum, ontdekte dat nicotine de plasticiteit kan bevorderen in een gebied van de hersenen dat het VTA (ventral tegmental area) heet. Neuronen die hun oorsprong vinden in het VTA geven de neurotransmitter dopamine af, waarvan bekend is dat ze een centrale rol spelen bij de effecten van cocaïne en nicotine en natuurlijke beloningen zoals voedsel en seks.
“We weten dat een eenmalige blootstelling aan fysiologisch relevante concentraties nicotine kan leiden tot veranderingen in de synaptische aandrijving in het circuit die verscheidene dagen aanhouden,” zei McGehee, senior auteur van deze studie. “Dat idee is heel belangrijk in hoe verslaving zich vormt bij mens en dier.”
In de nieuwe experimenten volgde Mao de elektrische activiteit van VTA dopamine neuronen in plakjes hersenen die van volwassen ratten waren ontleed. Elk plakje werd gedurende 15 minuten ondergedompeld in een concentratie nicotine die overeenkomt met de hoeveelheid die de hersenen zouden bereiken na het roken van een enkele sigaret. Na 3-5 uur voerde Mao elektrofysiologie-experimenten uit om de aanwezigheid van synaptische plasticiteit op te sporen en te bepalen welke neurotransmitter-receptoren bij de ontwikkeling ervan betrokken waren.
Mao ontdekte dat nicotine-geïnduceerde synaptische plasticiteit in de VTA afhankelijk is van een van de gebruikelijke doelwitten van het middel, een receptor voor de neurotransmitter acetylcholine die op de dopamine neuronen zit. Maar een ander element dat nodig bleek voor de synaptische effecten van nicotine was een verrassing: de D5 dopamine receptor, een bestanddeel dat eerder betrokken was bij de werking van cocaïne. Blokkering van een van beide receptoren tijdens de blootstelling aan nicotine elimineerde het vermogen van het middel om aanhoudende veranderingen in prikkelbaarheid te veroorzaken.
We ontdekten dat nicotine en cocaïne soortgelijke mechanismen aanwenden
Hoewel de subjectieve effecten van cocaïne en nicotinebij mensen heel verschillend zijn, kunnen de overlappende effecten van cocaïne en nicotine op het beloningssysteem van de hersenen verklaren waarom beide sterk verslavende stoffen zijn, zeiden de onderzoekers.
“We weten zonder twijfel dat er grote verschillen zijn in de manier waarop deze drugs mensen beïnvloeden,” zei McGehee. “Maar het idee dat nicotine op dezelfde circuits werkt als cocaïne wijst er wel op waarom zoveel mensen moeite hebben met stoppen met tabak, en waarom zovelen die met de drug experimenteren uiteindelijk verslaafd raken.”
De overlapping tussen de effecten van nicotine en cocaïne op de D5 receptor kan ook een nieuwe strategie bieden om verslaving te voorkomen of te behandelen. De momenteel bekende blokkers van de receptor blokkeren echter ook een andere dopamine receptor, D1, die belangrijk is voor normale, gezonde motivatie en beweging.
Deze dopamine receptor is aantrekkelijk als een potentieel doelwit
“Deze dopamine receptor is aantrekkelijk als een potentieel doelwit,” zei McGehee. “De echte uitdaging is om het verslavende effect van drugs als nicotine of andere psycho stimulerende middelen af te zwakken, zonder het verlangen van de persoon om gezond gedrag na te streven totaal te verpletteren.”
Toekomstig onderzoek zal zich ook richten op de vraag of herhaalde blootstelling aan nicotine, zoals bij een regelmatige roker zou gebeuren, de effecten van de drug op de synaptische plasticiteit in de VTA verandert. Intussen bouwt de huidige studie bewijs op dat verslavende middelen zich de neurobiologische hulpmiddelen van leren en geheugen toe-eigenen om langdurige veranderingen in de beloningswegen in de hersenen teweeg te brengen.
“Het past allemaal bij het overheersende idee dat veranderingen in synaptische sterkte deel uitmaken van de manier waarop deze drugs gedrag blijvend motiveren,” zei McGehee.
De studie, “Nicotine Potentiation of Excitatory Inputs to Ventral Tegmental Dopamine Neurons,” wordt op 4 mei 2011 gepubliceerd in The Journal of Neuroscience. Behalve Mao en McGehee is ook Keith Gallagher van de Universiteit van Chicago mede-auteur.
Het onderzoek werd gesteund door fondsen van de Women’s Council of the Brain Research Foundation en de National Institutes of Health.
