Hoe kan een liefhebbende God een kind laten aanrijden?
Deze veelgestelde vraag toont geen fout in God, maar in ons begrip van onvoorwaardelijke liefde. We verwarren liefde met bescherming, met de afwezigheid van leed.
We denken dat bij Gods liefde, er nooit pijn zou zijn. Dit toont ons beperkte idee van liefde, die alleen bepaalde ervaringen goedkeurt. Echte onvoorwaardelijke liefde omarmt alles: het mooie en vreselijke, het vreugdevolle en verwoestende, het harmonieuze en chaotische.
Het moeilijkst te accepteren: goddelijke liefde laat alles precies zijn zoals het is. Dit is geen onverschilligheid, maar het ultieme respect voor het bestaan. Het is de allerbeste vorm van liefde die je maar kunt bedenken. Het staat als een huis!
De Paradox van Toelaten:
Onvoorwaardelijke liefde staat alles toe. Het laat alles gebeuren zonder onze inmenging. Dit lijkt wreed, maar dat is het niet. Als een kind wordt aangereden, oordelen we direct. Maar dit mededogen is onvolledig.
Alvast 5 van de belangrijkste punten
- Onvoorwaardelijke liefde is geen bescherming tegen pijn. Het is het omarmen van alles, zowel het goede als het slechte.
- Goddelijke liefde laat alles precies zijn zoals het is. Dit is geen onverschilligheid, maar respect voor het bestaan.
- Echt mededogen oordeelt niet. Het biedt ruimte aan de volledige situatie, zonder te eisen dat het anders is.
- Lijden komt voort uit weerstand tegen wat is. Wanneer je de werkelijkheid beoordeelt, verzet je je en creëer je extra lijden.
- Verzet tegen het bestaan is zinloos. Je kunt niet winnen van de werkelijkheid, God, het bestaan, wint altijd.
Het verschil tussen oprecht mededogen en oordelen
We zien niet dat alles toelaten de hoogste vorm van liefde is. Niet omdat lijden goed is, maar omdat alles mogelijk moet zijn. Dit minimaliseert het verdriet van ouders niet. Hun pijn is echt, maar er is een diepere waarheid.
Wat wij als tragedie zien, is deel van een groter geheel. Echt mededogen biedt ruimte voor de volledige situatie, zonder oordeel. Het omarmt de lijdende ouders, de chauffeur, het kind, zonder te eisen dat het anders is. Wat een fantastisch mooie benadering!
Verklarende woordenlijst
- Anti-natalistisch: Een filosofische positie die negatief staat tegenover voortplanting, vaak vanwege het lijden in de wereld.
- Paradox: Een schijnbare tegenstelling die bij nader inzien toch waar kan zijn.
- Integratie: Het proces waarbij je verschillende aspecten van jezelf of van de wereld verenigt tot een geheel.
- Conceptueel: Betrekking hebbend op ideeën of begrippen, in tegenstelling tot de concrete werkelijkheid.
- Oppositie: Verzet, tegenstand tegen iets of iemand.
Het anti-natalistische perspectief ziet tragedie als bewijs dat het bestaan slecht is. Zij veroordelen ouders. Ze gebruiken tragedie tegen het leven. Dit is arrogant: de aanname dat wij bepalen wat mag bestaan. Men verwart begrip met de werkelijkheid.
De Bron van Lijden:
Boeddha zei dat lijden komt door weerstand tegen wat is. Bij tragedie komt pijn door verlies, en de gedachte dat het niet zo mocht zijn. Het eerste is onvermijdelijk, het tweede maken we zelf.
De zinloosheid van verzet tegen het bestaan
Als we de werkelijkheid beoordelen, verzetten we ons tegen het bestaan. Dit creëert extra lijden. We plaatsen onszelf boven de orde, denkend dat wij bepalen wat mag. Dit is scheiding van God: onze arrogante gedachte dat ons perspectief alles bepalend is.
De Bewering dat het Beter is Nooit te Zijn Geboren:
Dit is het toppunt van verzet tegen het leven. Het ziet het menselijk intellect als oordeler over het bestaan. Maar dit klopt niet. Niet-zijn is onmogelijk, bestaan kan niet worden ontkend. Wat eindigt, verandert slechts.
De geest die het bestaan veroordeelt, is er zelf een deel van. Verzet is zinloos. Je kunt niet winnen van de werkelijkheid. De geest die dit niet zou mogen zijn, put zichzelf uit. God, het bestaan, wint altijd, niet door geweld.
De Uitnodiging van Liefde:
Onvoorwaardelijke liefde vraagt ons oordelen los te laten. Dit betekent niet dat we lijden niet verminderen, maar we doen het vanuit afstemming, niet vanuit verzet. Het is alsof je de wind in de zeilen hebt, in plaats van tegen de stroom in te varen.
Als we onze arrogante positie loslaten, vinden we vrede. Deze afstemming voorkomt geen pijn, maar verandert onze relatie ermee: van verzet naar integratie. Goddelijke liefde nodigt ons uit verder te kijken, naar de ruimte die alles bevat.
Dit lost verdriet niet op, maar wel het extra lijden door de gedachte dat het anders zou moeten. Onvoorwaardelijke liefde omarmt zelfs ons verzet. Onze oordelen, weerstand, alles is toegestaan. De liefde wint altijd. De vraag is hoeveel we lijden tot we ons overgeven.
Sadhguru aan het woord:
Ook lezen:
Veelgestelde vragen
Wat is onvoorwaardelijke liefde?
Onvoorwaardelijke liefde is liefhebben zonder verwachtingen of voorwaarden. Het betekent niet dat je alles accepteert, maar dat je van iemand houdt ongeacht hun gedrag.
Waarom laat God lijden toe?
God heeft de mens een vrije wil gegeven, waardoor keuzes gemaakt kunnen worden die lijden veroorzaken. Lijden is niet Gods wil, maar een gevolg van de gebroken wereld waarin we leven.
Hoe kan ik omgaan met lijden?
Het is belangrijk om je pijn te erkennen en te voelen, in plaats van het te vermijden of te onderdrukken. Acceptatie van de realiteit, hoe moeilijk ook, kan helpen het lijden te verminderen.
Is Gods liefde onvoorwaardelijk?
Ja, Gods liefde is onvoorwaardelijk in de zin dat Hij van ons houdt ongeacht onze daden. Dit betekent echter niet dat Hij alle gedrag goedkeurt.
Wat is het verschil tussen pijn en lijden?
Pijn is de directe ervaring van verlies of tegenslag. Lijden is de extra laag van pijn die ontstaat door verzet tegen de realiteit en de gedachte dat het anders had moeten zijn.
