Schrijf je in voor een gratis exemplaar van De Manifestatie Mindset en ontvang inzichten en updates die je helpen bij je persoonlijke groei.

Naam*

E-mailadres*

Stuur mij het gratis e-book

Laat ik direct met de deur in huis vallen, geen intro. We beginnen direct:

Beperkende overtuigingen spelen altijd ongemerkt een rol in ons onderbewustzijn, omdat ze onze realiteit beschrijven zoals die door deze overtuigingen wordt geprojecteerd.

We zijn ons er vaak niet van bewust en geloven ze klakkeloos. Er komt echter een moment waarop we iets willen bereiken, een bepaalde richting willen inslaan, maar merken dat we dat niet kunnen.

Er is een soort verhaal in ons hoofd dat ons tegenhoudt, en dat is de beperkende overtuiging.

Het maakt niet uit hoe we deze beperkende overtuiging hebben opgedaan, het belangrijkste is dat we opmerken dat ze er is. Dit merken we vaak op omdat we iets willen doen, iets willen bereiken, maar toch voelen we een soort rem elke keer dat we de wens voelen om het te doen.

Dit is het moment waarop we ons vast voelen zitten in het leven, omdat we vooruit willen in de richting die we willen, maar er is veel weerstand. Dit komt allemaal door deze beperkende overtuigingen.

Alvast 5 van de belangrijkste punten

De Kern van Beperkende Overtuigingen

Meestal zijn we geneigd om dieper in de overtuiging te duiken, om deze beter te leren kennen, te begrijpen en misschien zelfs terug te gaan naar de ervaring die haar heeft veroorzaakt. Soms gaan mensen zelfs terug naar vorige levens of gebruiken ze hypnose om deze beperkende overtuigingen op te lossen.

Ik denk dat het een beetje afleidend kan werken als we ons teveel verdiepen in het willen begrijpen, het verhaal zelf, de oorsprong, de mensen eromheen en het vergeven ervan, want dan laten we de wortels van de beperkende overtuiging, die we juist willen wegsnijden, onaangeroerd.

Ik zeg niet dat dit niet werkt, maar het vereist meer betrokkenheid en er zijn processen die buiten onze controle liggen. Soms kunnen we onszelf niet in een staat van hypnose brengen of hebben we hulp van iemand anders nodig, enzovoort.

Dus, hoe kunnen we dit vanuit onszelf doen?

Dit is waar we naar de wortels van een beperkende overtuiging gaan. Een beperkende overtuiging is namelijk altijd een verhaal dat zich in ons hoofd afspeelt.

Dat verhaal is misschien ooit ontstaan en ons hoofd blijft het herhalen elke keer dat het wordt blootgesteld aan een bepaalde situatie waarvan we denken dat die het rechtvaardigt om opnieuw te worden afgespeeld, om ons te beschermen tegen schade.

Het creëert een angstreactie die ons terugdeinst van de actie die we willen ondernemen of de activiteit waaraan we willen deelnemen, enzovoort.

Het Herhalende Karakter van Verhalen

Dit vertaalt zich naar elke mogelijke beperkende overtuiging, omdat dat verhaal erg overtuigend is. Het speelt al heel lang en hoe vaker we het afspelen, hoe echter het lijkt, omdat het een dynamiek creëert met het leven waarin we reageren op de situatie, de persoon of zelfs onze eigen gedachten, onze eigen verbeelding, onze ideeën over wat we willen doen.

Misschien spelen we dit scenario zelfs af in ons hoofd, vanuit een puur verlangen om anderen te helpen, onszelf te verbeteren of iets dergelijks, en dan komt het verhaal.

Het is zo automatisch dat we niet eens weten dat het een verhaal is. Het is gewoon een reactie op de situatie, het scenario, het gesprek. Zo blijven we dit versterken en het antwoord is altijd om veilig te zijn, afstand te houden, het niet te doen.

Hier beginnen we ons erg vast te voelen, omdat we zien dat elke keer dat we dit scenario hebben, of we worden geconfronteerd met een situatie, of we een relatie aangaan met iemand, dit zich afspeelt en we weten dat het ons geen goed gevoel geeft, omdat het uit angst voortkomt. Dus, als we hierop gaan letten, merken we dat er een associatie is met het verhaal.

Identiteit en Verhalen

Dus, hoe corrigeren we dit bij de wortels?

Als we begrijpen dat er een associatie is met het verhaal, dan is er identiteit bij betrokken. Je denkt dat je een personage bent in dat verhaal en op dat moment voel je je bedreigd en angst is de eerste reactie.

Dus, om hier volledig in te duiken, moet je de situatie laten ontstaan en je moet het ervaren, maar één belangrijk ding moet zeker gebeuren: de terugkeer van identiteit naar waar het thuishoort. Dit is wat we doen als we onszelf onderzoeken en we zien dat we geen personage zijn in dat verhaal.

Integendeel, het personage in het verhaal dat zich afspeelt, wordt door mij waargenomen. Ik ben me bewust van dat verhaal, zie je?

Dat zal het verhaal in staat stellen om zich gedetailleerder te ontvouwen, niet omdat we de details willen, maar omdat we in de ontvouwing van de details duidelijker kunnen zien dat het onzin is, dat het echt iets is waar we ons niet eens zorgen over zouden moeten maken.

Maar onthoud wat ik aan het begin schreef: wanneer we reageren op deze beperkende overtuigingen, is er niet eens een moment van contemplatie, omdat het zo diep in ons geworteld is. Dit is een overlevingsmechanisme, wat logisch is. Het hoofd en het lichaam hebben iets heel snels nodig om op de wereld te reageren.

Dus, wanneer het wordt geconfronteerd met een situatie en angst om te overleven de kop opsteekt, dan creëren we dit snelle verhaal, een snel begrip van de situatie als angst en reactiviteit, terugdeinzend ervan. Dus, eerst moet je begrijpen dat dit volkomen normaal is.

Patronen van Reactiviteit

Het is absoluut normaal om deze patronen van reactiviteit te creëren. Denk niet dat er iets mis met je is. Het is eigenlijk heel gezond om dit te hebben, het is alleen niet gezond om het te laten afspelen in je leven in andere situaties wanneer het niet nodig is. Misschien denk je dat een bepaald type persoon onbetrouwbaar of wreed is.

Er speelt een verhaal, je weet niet waarom, maar zo heb je dat beoordeeld en je oordeelt voordat je de persoon zelfs maar kent, toch? Weet eerst dat er niets mis met je is.

Dat is een overlevingsmechanisme dat ooit is gecreëerd door een situatie, een scenario, een ervaring in het algemeen. Omdat het zo efficiënt is samengeperst tot een reactie, weten we niet wat er speelt.

Weet dus eerst dat het helemaal prima, gezond en normaal is om deze reacties te hebben. Wat niet gezond en normaal is, is om ze te blijven gebruiken als referentie voor toekomstige situaties en interacties met de realiteit.

Je begint dit te weten omdat je begint te voelen dat er te veel van zijn en ze je ervan weerhouden om het leven te leiden dat je wilt, in vrede en in dienstbaarheid aan alles en iedereen om je heen.

Zodra je dit opmerkt, weet je dat het normaal is dat je deze bijna instinctieve reactie hebt, zouden we zeggen, maar het is niet instinctief. Misschien was het in het begin instinctief om te overleven, maar op een gegeven moment niet meer. Nu we dit weten, weten we dat er een identiteit is geassocieerd met dat verhaal, met die reactiviteit.

Terugkeer naar Bewustzijn

Het enige wat we doen, is het terugbrengen naar waar het thuishoort. Wie ben ik in de situatie? Ik ben alleen het bewustzijn ervan, niets anders. Ik blijf daar, ik laat de emotie opkomen met het verhaal. Zelfs als ik het niet helemaal zie, is dat prima.

Daarom benadruk ik dat je moet opmerken dat deze reactiviteit gewoon kan opkomen als een emotie en dat is prima. Je hoeft niet in de details te treden, de oorsprong, de mensen eromheen op dat moment en wie je moet vergeven, niets van dat alles. Het enige wat je hoeft te doen, is bij de emotie blijven, het doorlaten, het niet weerstaan.

Terwijl je de identiteit ervan wegneemt, hoef je het niet te valideren, er niet in te gaan, het niet toe te staan om je realiteit te beschrijven, om jezelf als dat te beschrijven. Laat het gewoon zijn. Dit is wat we acceptatie noemen. Dit is wat we vergeving noemen.

Loslaten is eigenlijk wat vergeving is, niet een bepaalde activiteit of gesprek dat je met jezelf of iemand anders moet voeren. Het is gewoon het loslaten van de ervaring alsof je het doet of je er verantwoordelijk voor bent. Het is inertie, het komt door. Breng de aandacht gewoon terug naar waar het thuishoort, naar jou, en laat de emotie, de ervaring opkomen.

De Rol van Hogere Intelligentie

Zoals ik al hierboven schreef, hoe vaker je dit ervaart, en het kan tijd kosten om je volledig los te maken van deze valse identiteit, hoe meer tijd er voorbijgaat, hoe meer je de componenten ervan begint te zien als slechts een structuur, een denkpatroon, niets anders. Ontdaan van je identiteit, begint het gewoon op te lossen als inertie, als gedachten, simpele gedachten. Na verloop van tijd is er niet eens een emotionele reactiviteit, maar slechts een herinnering aan hoe het vroeger was.

Wat ik ook zou zeggen, is: creëer geen (hoge) verwachting uit dit proces. Verwacht niet dat er iets specifieks gebeurt, verwacht niet dat er iets positiefs uit voortkomt, want je zal daar nu op wachten. Als het niet gebeurt, onthoud dan dat je het gewoon uit je eigen verbeelding hebt gecreëerd. Je wacht nergens op. Geef het Universum ruimte om te werken.

Het enige wat je wilt, is wat je kunt ontvangen op het moment dat je dit doorlaat, wanneer je alles loslaat. Dat is de vrede die wordt gevoeld van het niet betrokken zijn bij het verhaal, er niet bij betrokken zijn, het gewoon toelaten. Er is een natuurlijke vrede die over ons komt wanneer we gewoon loslaten.

Effectieve Manieren om Los te Laten

Blijf daarbij en dat is geen verwachting, dat is een onmiddellijk resultaat dat gebeurt wanneer je gewoon zit met je emotie, met het verhaal, met wat er zich ook afspeelt, en het toestaat te zijn.

Geen oordeel, geen weerstand, maar ook omdat je de identiteit wegneemt, is er geen mogelijkheid meer dat je je identificeert met het verhaal, of beter gezegd, het verhaal je informeert over de situatie of realiteit.

Dit is de meest effectieve manier om de wortels van elke beperkende overtuiging door te snijden.

1. Eerst moeten we identificeren, we moeten weten dat er iets is dat een emotie in mij creëert die me ervan weerhoudt de stappen te zetten die ik wil en de dingen te doen die ik wil.
2. Ten tweede wil ik het identificeren wanneer het doorkomt. Dan wil ik het gewoon toestaan te zijn, rustend in de vrede en de kalmte die voortkomt uit het wegnemen van de identiteit van een verhaal dat gewoon dat is: een denkpatroon dat steeds opnieuw wordt gegenereerd.

Zo begrijp je beperkende overtuigingen. Je creëert geen verwachtingen over wat er zou gebeuren als je ze loslaat en je blijft gewoon bij de vrede dat je alles bent. Je hogere intelligentie zal je op een andere manier beginnen te informeren en vertrouw daar gewoon op.

Ook lezen:

Manifesteren In 5 Simpele Stappen

Hoe Deze Twee Woorden Je Leven Kunnen Positief Kunnen Veranderen – Neville Goddard

Hoe Manifesteer Je Volgens Jim Carrey

Visualiseer je Succes

De Kracht van Woorden

Veelgestelde vragen

Wat zijn beperkende overtuigingen?

Beperkende overtuigingen zijn negatieve gedachten en ideeën die diep in ons onderbewustzijn geworteld zitten en ons tegenhouden om onze doelen te bereiken. Ze ontstaan vaak door eerdere ervaringen en beïnvloeden hoe we naar onszelf en de wereld om ons heen kijken. Het herkennen van deze overtuigingen is de eerste stap om ze te overwinnen en een vrijer leven te leiden.

Hoe herken ik een beperkende overtuiging?

Je herkent een beperkende overtuiging aan het gevoel van weerstand of angst dat je ervaart wanneer je iets wilt bereiken of een bepaalde richting in wilt slaan. Let op terugkerende negatieve verhalen in je hoofd die je tegenhouden en je een gevoel van belemmering geven. Het herkennen van deze patronen is cruciaal om ze vervolgens aan te pakken.

Hoe kan ik beperkende overtuigingen loslaten?

De sleutel tot het loslaten van beperkende overtuigingen ligt in het observeren van de emoties en verhalen zonder je ermee te identificeren. Sta jezelf toe om de emoties te voelen zonder erin mee te gaan, en besef dat je niet het verhaal bent, maar het bewustzijn dat het verhaal observeert. Door de identiteit los te koppelen, kan de overtuiging oplossen en ruimte maken voor nieuwe, positieve gedachten.