De baanbrekende natuurkundige John Wheeler zei ooit dat als je gedurende de dag niets vreemds hebt ontdekt, het niet echt een betekenisvolle dag is geweest voor een wetenschapper. Wat kan er vreemder zijn dan te ontdekken dat door simpelweg onze wereld op één plek te observeren, we op de een of andere manier hebben veranderd wat er ergens anders gebeurt? Dit is precies wat de openbaringen van de nieuwe fysica ons laten zien.
Al in 1935 erkende de Nobelprijswinnaar en natuurkundige Albert Einstein hoe ontwrichtend dergelijke kwantumeffecten kunnen zijn, door ze ‘spookachtige actie op afstand’ te noemen in een artikel dat hij samen schreef met de natuurkundige Boris Podolski en Nathan Rosen. Hij verklaarde dat geen enkele redelijke definitie van realiteit deze effecten van wat nu “kwantumvreemdheid” wordt genoemd, zou kunnen toestaan.
De Revolutie van Nieuwe Ontdekkingen
Vandaag de dag zijn het precies zulke bizarre anomalieën die een krachtige revolutie hebben ontketend in de manier waarop we over onszelf denken, evenals over het universum. Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw worstelden wetenschappers om te begrijpen wat “kwantumvreemdheid” ons vertelt over hoe de realiteit werkt.
Het is een gedocumenteerd feit dat menselijk bewustzijn invloed heeft op kwantumenergie, de substantie waaruit alles is opgebouwd, onder bepaalde voorwaarden. Dat feit heeft de deur geopend naar een mogelijkheid die de grenzen verlegt van wat we in het verleden over onze wereld geloofd hebben. Een groeiend aantal bewijzen suggereert nu dat deze onverwachte effecten meer zijn dan slechts geïsoleerde uitzonderingen.
De Rol van de Waarnemer
De vraag is hoeveel meer de effecten van waarnemers die hun experimenten beïnvloeden eigenlijk een krachtig venster zijn naar het soort realiteit waarin we leven. En zo ja, dan is de volgende vraag dit: vertellen die effecten ons ook wie we zijn binnen die realiteit? Interessant genoeg lijkt het antwoord op beide vragen ja te zijn. Dit zijn precies de conclusies die de nieuwe ontdekkingen suggereren.
Wetenschappers hebben aangetoond dat terwijl we denken dat we alleen maar onze wereld observeren, het onmogelijk is voor ons om simpelweg iets te bekijken. Of onze aandacht nu gericht is op een kwantumdeeltje tijdens een laboratoriumexperiment of iets anders, van de genezing van ons lichaam tot het succes van onze carrières en relaties, we hebben altijd verwachtingen en overtuigingen over wat we bekijken. Soms zijn we ons bewust van deze innerlijke ervaringen, maar vaak ook niet.
Het zijn deze innerlijke ervaringen die deel uitmaken van waarop we onze aandacht richten. Door te kijken worden we daadwerkelijk onderdeel van wat we bekijken. In de woorden van Wheeler maakt dat ons allen deelnemers. De reden is dat wanneer we onze aandacht richten op een bepaalde plaats op een moment in de tijd, we ons bewustzijn betrekken, en in het uitgestrekte veld van bewustzijn lijkt er geen duidelijke grens te zijn die ons vertelt waar wij stoppen en de rest van de wereld begint.
Het Universum als Interactieve Werkelijkheid
Wanneer we het universum op deze manier beschouwen, wordt duidelijk waarom de oude beschavingen geloofden dat alles verbonden is als energie. Terwijl wetenschappers doorgaan met het verkennen wat het betekent om deelnemers te zijn, wijst nieuw bewijs op een onontkoombare conclusie: we leven in een interactieve realiteit waarin we de wereld om ons heen veranderen door te veranderen wat er binnen in ons gebeurt – onze gedachten, gevoelens en overtuigingen.
Experimenten tonen aan dat de focus van onze aandacht de realiteit zelf verandert en suggereren dat we leven in een interactief universum. De implicatie van deze verklaring is dat, van het genezen van ziekten en de lengte van ons leven tot het succes van onze carrières en relaties, alles wat we ervaren als leven rechtstreeks is gekoppeld aan wat we geloven.
De Kracht van Geloof
De kern van de implicatie is simpelweg dit: om ons leven en relaties te veranderen, om onze lichamen te genezen en vrede te brengen naar onze families en naties, vereist een eenvoudige maar nauwkeurige verschuiving in de manier waarop we onze overtuigingen gebruiken. Voor degenen die accepteren wat de wetenschap ons de laatste 300 jaar heeft doen geloven, is zelfs het overwegen dat onze innerlijke ervaring de realiteit kan beïnvloeden, niets minder dan ketterij.
Het idee vervaagt de veiligheidszone die traditioneel wetenschap en spiritualiteit scheidde, en ons van onze wereld. In plaats van onszelf te zien als passieve slachtoffers in een plaats waar dingen zomaar gebeuren, plaatst deze overweging ons nu ferm in de bestuurdersstoel van het leven. In deze positie vinden we onszelf geconfronteerd met onweerlegbaar bewijs dat bevestigt dat we de architecten van onze realiteit zijn.
De Revolutie in Realiteit
Met deze bevestiging vinden we ook dat we de macht hebben om ziekte achterhaald te maken en oorlog te verbannen naar een herinnering uit ons verleden. Plotseling is de sleutel om onze grootste dromen werkelijkheid te laten worden binnen ons bereik. Alles komt terug op ons: waar passen we in het universum, wat is het dat we in het leven moeten doen? Wat kan belangrijker zijn dan het beantwoorden van deze vragen?
Het begrijpen van wat deze revolutie voor ons leven betekent en ontdekken wat het voor jou betekent, in een wereld waar de grootste crises uit de opgetekende menselijke geschiedenis nu onze toekomst en zelfs ons voortbestaan bedreigen, kunnen de inzetten niet hoger zijn.
De Foutieve Aannames van de Wetenschap
Hoewel de revolutie in de manier waarop we onszelf beschouwen bijna 100 jaar geleden begon, is het voor gewone mensen die hun dagelijkse routines volgen, misschien onopgemerkt gebleven. De verandering die het brengt in onze snelle levens van agenda’s, internetrelaties en reality-tv, vindt plaats op zo’n subtiele manier dat weinigen misschien hebben gemerkt dat het is begonnen.
Het is onwaarschijnlijk dat de vraag naar de realiteit zelf het hete gespreksonderwerp is geweest in je wekelijkse personeelsvergaderingen of bij de waterkoeler op kantoor, tenzij je toevallig werkt aan het begrijpen van de aard van die realiteit. Voor deze mensen is de revolutie als een enorme aardbeving die van de schaal af gaat, terwijl het sommige van de meest heilige overtuigingen van de wetenschap omverwerpt.
De effecten donderen door hun laboratoria, klaslokalen en studieboeken als een nooit eindigende sonische knal. In de nasleep laat het een breed spoor van verouderde leringen en de pijnlijke heroverweging van lang gekoesterde overtuigingen en zelfs hele carrières achter. Hoewel het voor sommigen een stille revolutie lijkt te zijn, is de transformatie die deze realiteitsrevolutie met zich meebrengt in ons leven uitgebarsten met een kracht die ongeëvenaard is door iets in ons verleden.
De Kracht van Persoonlijke Overtuigingen
Het is misschien naïef, en zelfs arrogant, om te suggereren dat het universum op enige manier beïnvloed wordt door onze persoonlijke overtuigingen. Het kan toch niet zo simpel zijn? Als onderzoeker, getraind in de conventionele manieren waarop de wetenschap onze wereld de afgelopen 22 jaar heeft bekeken, zou ik het oorspronkelijk met je eens zijn geweest.
Op het eerste gezicht lijkt er in onze traditionele manier van naar de wereld kijken, niets dat toestaat dat onze innerlijke overtuigingen daadwerkelijk iets doen, laat staan het universum zelf veranderen. Dat verandert echter zodra we beginnen te kijken naar wat de nieuwe ontdekkingen ons tonen over onze wereld.
Een Wetenschappelijke Revolutie
Hoewel de resultaten van onderzoek dat de realiteit buigt, gepubliceerd zijn in toonaangevende technische tijdschriften, worden ze vaak gedeeld in een taal van “scientificatie” die de kracht van hun betekenis maskeert voor een niet-wetenschappelijk persoon. En daar komt onze revolutie binnen. Plotseling hebben we de taal van de wetenschap niet nodig om ons te vertellen dat we een krachtig deel van onze wereld zijn. Ons dagelijks leven toont ons dat.
Ik vermoed dat toekomstige generaties onze tijd in de geschiedenis zullen zien als het keerpunt waarop de omstandigheden van de wereld ons dwongen te ontdekken hoe het universum echt werkt en onze interactieve rol daarin te accepteren.
De Nieuwe Wetenschap van Verbinding
In tegenstelling tot de eerste drie eeuwen van wetenschappelijke beeldvorming die ons afschilderde als machteloze slachtoffers in het leven, suggereert de nieuwe wetenschap juist het tegenovergestelde. Het universum, onze wereld, en onze lichamen zijn gemaakt van een gedeeld veld van energie dat wetenschappelijk werd erkend in de 20e eeuw en nu wordt geïdentificeerd met namen als het veld, het kwantumhologram, de geest van God, de geest van de natuur, de Matrix, en de Goddelijke Matrix.
Feit nummer twee, in het veld van de Goddelijke Matrix, handelen dingen die fysiek verbonden zijn geweest en vervolgens gescheiden zijn alsof ze nog steeds verbonden zijn door een fenomeen bekend als kwantumverstrengeling.
De Verantwoordelijkheid van Onze Kracht
Feit nummer drie, menselijk DNA beïnvloedt direct wat er gebeurt in de Goddelijke Matrix op een manier die de wetten van tijd en ruimte lijkt te tarten. Feit nummer vier, menselijke gevoelens, emoties en overtuigingen veranderen direct het DNA dat beïnvloedt wat er gebeurt in die Matrix. En feit nummer vijf, wanneer we onze overtuigingen over ons lichaam en onze wereld veranderen, vertaalt de Goddelijke Matrix die verandering in de realiteit van ons leven.
Met deze en soortgelijke ontdekkingen in gedachten, moeten we onszelf nu de vraag stellen die misschien wel het meest onthullend van allemaal is: zijn we geboren met een natuurlijk vermogen om ons lichaam en onze wereld te creëren en te wijzigen?
En zo ja, dan moeten we bereid zijn de volgende vraag te stellen: welke verantwoordelijkheid hebben we om onze aangeboren kracht te gebruiken in het licht van wat experts ons vertellen de grootste bedreigingen voor de toekomst van ons leven, onze wereld en zelfs onze soort in de geschiedenis zijn?
