Wat betekent intelligentie bij kunstmatige intelligentie
In de afgelopen tijd lijkt iedereen overal tegelijkertijd te praten over kunstmatige intelligentie. Maar is kunstmatige intelligentie echt intelligent? Wat bedoelen we eigenlijk met intelligentie? En als het nog niet intelligent is, hoe zouden we dan ontdekken of het intelligent zou kunnen worden?
Hier gaan we het vandaag over hebben!
Populaire betekenis
Hoewel er geen uniforme definitie is voor intelligentie, zijn er twee aspecten waarvan de meeste mensen het er denk ik over eens zullen zijn dat ze kenmerken van intelligentie zijn. Ten eerste is er het vermogen om een verscheidenheid aan problemen op te lossen, met name nieuwe problemen.
Dit vereist kennisoverdracht, creativiteit en het vermogen om te leren van fouten. Ten tweede is er het vermogen om abstract te denken, concepten te begrijpen en hun relaties te begrijpen en nieuwe eigenschappen af te leiden. Dit vereist sterk gebruik van logica en argumentatie. Het verband tussen kennis en intelligentie is bijzonder moeilijk uit elkaar te halen.
De Chinese Kamer
Een gedachte-experiment van filosoof John Searle uit 1980, bekend als de “Chinese Room”, illustreert dit goed. Stel je voor dat je in een kamer bent met een boek dat instructies bevat over hoe je moet reageren op Chinese teksten.
Mensen sturen briefjes met Chinese karakters naar de kamer, omdat dat heel normaal is. We gebruiken ons boek om te achterhalen hoe we op deze berichten kunnen reageren en een antwoord kunnen geven.
De persoon buiten kan denken dat er iemand in de kamer is die Chinees begrijpt, hoewel dat niet het geval is. Searle gebruikte dit gedachte-experiment om te beargumenteren dat een software niet echt begrijpt wat hij doet.
Hoewel de Chinese kamer ons niet veel vertelt over begrip, illustreert het wel heel mooi het verschil tussen kennis en intelligentie.
Het meten van intelligentie
Het meten van intelligentie is geen nieuw idee. De eerste poging werd toegeschreven aan Sir Francis Galton, een Britse polyglot en neef van Charles Darwin. Galtons werk over intelligentie concentreerde zich echter op sensorische en perceptuele taken.
Hij ontwikkelde tests voor vaardigheden zoals reactietijd en gezichtsscherpte. Het meten van intelligentie is een doorlopend proces geweest, met verschillende meetmethodes en testinstrumenten.
De meest bekende maatstaf voor intelligentie is de Intelligentie Quotiënt (IQ). Hierbij wordt een reeks tests afgenomen en worden scores berekend die een algemene maatstaf geven voor iemands intelligentieniveau.
Er zijn verschillende IQ-tests beschikbaar, zoals de Wechsler Intelligence Scale, die wordt gebruikt voor zowel kinderen als volwassenen.
Echter, moet er rekening gehouden worden met het feit dat de resultaten van IQ-tests kunnen worden beïnvloed door factoren zoals taal- en culturele achtergrond en socio-economische omstandigheden.
Alternatieven voor de IQ-test
Verschillende psychologen hebben alternatieve theorieën ontwikkeld om intelligentie te meten. Howard Gardner introduceerde in 1983 de theorie van meervoudige intelligenties, die stelt dat intelligentie uit meer dan alleen cognitieve vaardigheden bestaat.
Hij onderscheidt acht verschillende soorten intelligenties, zoals taalkundige, logisch-wiskundige, muzikale, ruimtelijke, lichamelijk-kinesthetische, interpersoonlijke, intrapersoonlijke en naturalistische intelligentie.
Een andere theorie is de triarchische intelligentietheorie van Robert Sternberg, die stelt dat intelligentie niet alleen gebaseerd is op cognitieve vaardigheden, maar ook op praktische en creatieve intelligentie.
Intelligentie bij computers
Bij kunstmatige intelligentie maken computerwetenschappers onderscheid tussen zwakke AI (smalle AI), sterke AI (algemene AI) en superintelligente AI.
Zwakke AI is ontworpen om specifieke taken met hoge bekwaamheid uit te voeren, terwijl sterke AI wordt gezien als een vorm van kunstmatige intelligentie die vergelijkbaar is met menselijke intelligentie en bruikbaar is voor verschillende taken. Superintelligente AI zou menselijke intelligentie bij de meeste, zo niet alle taken overtreffen.
Er zijn verschillende methoden om de intelligentie van AI te meten, waaronder het gebruik van IQ-tests voor menselijke intelligentie. Daarnaast zijn er specifieke tests ontwikkeld om intelligentie bij AI te meten, zoals varianten van de Bongard-problemen en de Winograd Schema Challenge.
Hoewel AI op bepaalde gebieden al menselijke intelligentie kan evenaren of overtreffen, zijn er nog steeds grote verschillen in het algehele denkvermogen tussen AI en mensen.
Het meten van intelligentie bij AI is een uitdagende taak, waarbij onderzoekers verschillende benaderingen gebruiken en testen ontwikkelen om de prestaties van AI te evalueren. Het is slechts een kwestie van tijd voordat AI ons ook op het gebied van intelligentie begint te evenaren of zelfs te overtreffen.
