Is meditatie saai als je ADHD hebt? Vandaag gaan we bespreken waarom ADHD eigenlijk een superkracht kan zijn voor meditatie. Voordat we verder duiken in ADHD en meditatie, en hoe het een superkracht is, wat zeg je dan? Dat ADHD niet goed is voor meditatie omdat het zo moeilijk maakt? Dat is eerlijk gezegd ook onze ervaring.
We denken vaak dat meditatie inhoudt dat je stilzit en je concentreert op iets ongelooflijk saais, zoals je ademhaling, en dat je alleen maar je adem observeert. Na amper zes seconden ben je, als je ADHD hebt, waarschijnlijk al verveeld. Ik was in het begin ook ontzettend verveeld toen ik leerde mediteren. Ik vond het ongelofelijk saai, maar dat komt niet omdat meditatie saai is, of dat mijn geest niet sterk genoeg was om goed te kunnen mediteren.
meditatie is niet saai
We denken vaak dat als we het lang genoeg oefenen en blijven doen, onze geest zal verbeteren en we ons uiteindelijk kunnen concentreren en het leuk gaan vinden. Maar zo werkt het niet, dat is onzin. Als je meditatie saai vindt, komt dat omdat de soort meditatie die we allemaal geleerd hebben, bedoeld is voor neuro-typische mensen.
Laten we hier eens over nadenken. Er is een explosie geweest van mindfulness, en mindfulness is eigenlijk geen echte meditatie. Als we kijken naar wat er is geëxplodeerd en wat iedereen tot zijn beschikking heeft, zoals apps en dergelijke, en wie er mindfulness onderwijst… waarom heeft dat zo’n vlucht genomen? De dingen die natuurlijk verspreiden in onze samenleving zijn dingen die goed zijn voor neuro-typische mensen, omdat de meesten van ons neuro-typisch zijn. Maar als je echt stilstaat en nadenkt over wat echte meditatie is, zul je misschien ontdekken dat je, als je iets zoals ADHD hebt, eigenlijk een voorsprong hebt bij de meer geavanceerde vormen van meditatie.
Wat echte meditatie is
Wat bedoelen we met geavanceerde vormen van meditatie? Er is een plek in de wereld die de Himalaya’s heet, en in de Himalaya’s zijn er grotten waar mensen zitten en mediteren voor 30, 40, 50, en volgens sommige beweringen zelfs honderden jaren. Wat doen die mensen daar in die grotten in de Himalaya’s? Zitten ze gewoon hun adem te observeren voor 30 jaar aan een stuk? Absoluut niet. Dit begreep ik niet totdat ik daar daadwerkelijk naartoe ging en leerde van sommige van die mensen. Dat is wanneer ik ontdekte wat echte meditatie is. Als we echt willen begrijpen wat echte meditatie is, laten we dan beginnen met dit hele mindfulness gedoe te begrijpen. Mindfulness is gebaseerd op de Zen-traditie.
Oké, de Zen of Boeddhistische traditie is een zeer strikte, rechttoe rechtaan, hardcore vorm van meditatie. Om jullie een voorbeeld te geven, een gebruikelijke Zen-oefening is dat Zen-meesters rondlopen en discipelen slaan met bamboe-stokken. Dit is onderdeel van de praktijk. Het hele punt van Zen is dat we daar gaan zitten en ons een weg naar verlichting ‘forceren’. Als onderdeel van dit traject naar verlichting moeten we dingen leren zoals verwachtingen loslaten en acceptatie leren. Dit zijn de soorten onzin waar we het allemaal over hebben.
Dan begin je de stok te vrezen
Leer te accepteren, verwacht niets, leef het leven zoals het komt. Dat is echt moeilijk, en daarom ontdekten Zen-meesters de meest efficiënte manier om mensen te onderwijzen, wat eigenlijk een milde vorm van fysiek misbruik inhoudt. Wat Zen-meesters letterlijk doen, is dat je daar zit te mediteren en de Zen-meester slaat je met een stok. Als we even stilstaan bij wat er gebeurt nadat iemand ons met een stok slaat, begrijpen we het proces. De eerste keer dat je een paar keer met een stok geslagen wordt, word je echt boos, maar je kunt er weinig aan doen. Dan begin je de stok te vrezen. Bij elke hoek en struik denk je: ‘Oh mijn God, is de Zen-meester daar? Is hij daar?’ En die Zen-meesters, dat zijn echte schoften, oké?
Ze laten je een maand met rust, zodat je kalmeert, en net als je niet oplet, slaan ze je met een stok. Dit is letterlijk een deel van de Zen-traditie. Uiteindelijk realiseer je je als Zen-discipel dat er niets is dat ik kan doen om de meester te stoppen met slaan met een stok. Als je er echt over nadenkt, hij slaat je niet 24 uur per dag met een stok. Hij springt gewoon af en toe uit en slaat met een stok. Het is een bamboeschakelaar, het veroorzaakt geen blijvende schade, het is gewoon irritant. Uiteindelijk ga ik gewoon leren hem te negeren. Ik ga de Zen-meester behandelen als een mug die mij bijt. En als je dat doet, ben je eigenlijk gevorderd in de Zen-traditie. Dat is het hele punt, om al je verwachtingen los te laten en te accepteren wat er ook komt.
De problematiek van traditionele meditatiemethoden
Nu is er een probleem met deze traditionele benaderingen, vooral in het licht van de hedendaagse normen. Tegenwoordig wordt fysiek contact zoals het slaan met een stok beschouwd als fysieke mishandeling. Als ik een klooster zou openen en zou zeggen: “Ik ga jullie leren mediteren en trouwens, ik ga jullie slaan met een stok,” zouden jullie waarschijnlijk zeggen dat dit niets voor jullie is. Wat er gebeurd is, is dat deze oorspronkelijke traditie waar mindfulness uit voortkomt, veel van deze elementen heeft verwijderd. Hierdoor eindigen we met een sterk verwaterde versie van de oorspronkelijke traditie. In ons huidig klimaat van mensenrechten is dit soort gedrag onaanvaardbaar, waardoor we eindigen met een uiterst verdunde versie van mindfulness waarin we gewoon zitten, onze adem observeren, een app gebruiken en misschien wat visualisaties doen. Dit is niet wat de mensen in de Himalaya’s doen. Met deze verdunde versie, vooral als je ADHD hebt, zul je je snel vervelen.
Het brein van iemand met ADHD onder de loep
Als we naar de hersenen van mensen met ADHD kijken, zien we een aantal kenmerken die we als nadelen beschouwen, maar die alleen nadelen zijn als we niet op de juiste manier mediteren. Ten eerste houden mensen met ADHD van nieuwigheden; als er iets nieuws is, wordt je geest er super enthousiast van. Als je probeert steeds weer hetzelfde te doen, dwaalt je geest af en raak je verveeld. Als we proberen een standaard mindfulness-oefening te doen, wordt ons in feite opgedragen steeds weer dezelfde saaie handeling te herhalen, wat prima werkt voor neuro-typische mensen maar echt niet prettig is voor iemand met ADHD.
Het tweede aspect van ADHD dat het normaal gesproken moeilijk maakt om te mediteren, maar eigenlijk een superkracht is als we mediteren op de manier van een Himalaya-meester, is dat we zeer gevoelig zijn voor kleine dingen. Dit is belangrijk om te begrijpen. Als ik zit te studeren en ik heb ADHD, denken we aan afleidbaarheid. In het psychiatrisch pathologiemodel nemen we een aspect van je geest en zeggen we dat je ziek bent omdat je niet kunt studeren en we willen dat iedereen gewoon een boek kan lezen. Dit is echter noch goed noch slecht, het is gewoon hoe je geest werkt.
hoog sensitief
Terwijl de meeste mensen gewoon een boek kunnen lezen en allerlei geluiden en afleidingen kunnen negeren, is onze geest, als we ADHD hebben, wat we ‘afleidbaar’ noemen, maar ik zou dat willen veranderen in ‘hoog sensitief’. Dit betekent dat, terwijl normale geesten allerlei dingen die om ons heen gebeuren negeren of zelfs niet opmerken, een ADHD-geest zeer gevoelig is voor alles wat er om je heen gebeurt. Het is niet dat je geest afleidbaar is, het is dat je geest zeer perceptief is en je niet weet hoe je die perceptie moet beheersen.
Er zijn zelfs enkele evolutionaire studies over ADHD-hypothese die suggereren dat de reden dat we ADHD binnen de populatie hebben, is omdat er voordelen zijn aan zeer perceptief zijn, bijvoorbeeld wanneer mensen aan het foerageren waren. Dit werkte heel goed toen we jager-verzamelaars waren, maar nu, in een maatschappij van negen tot vijf en het steeds herhalen van dezelfde saaie taken, past onze geest zich daar niet goed aan aan. Terwijl onze samenleving in die richting is verschoven, zijn onze meditatietechnieken dat ook.
Het Onderwijzen van Ohm Chanten
Misschien vraag je je af wat het chanten van ‘Ohm’ precies inhoudt. Nou, ik ga jullie een techniek leren die hopelijk wat duidelijkheid biedt. We gaan samen een andere manier van Ohm chanten verkennen die ik persoonlijk geweldig vind. Ik heb een lichte vorm van ADHD en wanneer ik dit soort meditatie onderwijs aan patiënten met ADHD, wordt het niet alleen makkelijk voor hen, maar ook plezierig.
Een Verkenningstocht met Om Chanten
Het belangrijkste aan Ohm chanten zoals we het gaan doen, is dat we niet zomaar gaan zitten en ‘Ohm’ herhalen. Het doel is niet om een taak af te ronden, want daar heeft een ADHD-brein een hekel aan. Het doel is om te verkennen. We beginnen met een rechte houding; een rechte rug en nek. Ohm chanten is eigenlijk heel eenvoudig: we beginnen met onze mond wijd open en maken geluid, zonder echt iets te zeggen, en bewegen van een volledig geopende naar een volledig gesloten mond.
Meditatie Als Superkracht
Wat heeft dit te maken met ADHD en meditatie als een soort superkracht? Wanneer we deze oefening doen, is het doel niet om een bepaald aantal keer te chanten. Het doel is om aandachtig te zijn en te ontdekken wat er binnenin je gebeurt. Je zult merken dat er een zeer subtiele en diepgaande vibratie in je plaatsvindt. Als we chanten, focussen we niet op het geluid, maar op het voelen van onze vibratie. Sluit je ogen, open je mond, haal diep adem en let op hoe het geluid door je lichaam reist.
De Kunst van Echte Meditatie
Nu vraag je je misschien af waarom we dit allemaal doen. Welnu, dit brengt ons bij wat echte meditatie is. Misschien luister je gewoon mee, of misschien kijk je naar dit op de metro en kun je niet beginnen met chanten zoals een rare. Maar terwijl je deze oefening doet, zul je allerlei subtiele variaties in vibratie binnenin jezelf ontdekken. Echte meditatie gaat niet om het herhalen van chants tot je je verveelt terwijl je gedachten afdwalen. Wat we nodig hebben, is dat je geest hypergefocust raakt op het detecteren van zoveel mogelijk vibratie.
Ontdekkingen Binnen Meditatie
We beginnen aan de oppervlakte waar we nog niet veel kunnen waarnemen, maar naarmate we meer opletten, ontdek je nieuwe lagen van vibratie. Als je hierin echt goed wordt, ontdek je nog diepere lagen. Dit is vergelijkbaar met het proeven van een wijn of bier; als je je ogen sluit en je concentreert, kun je specifieke noten zoals eiken of fruit herkennen. Dit is wat sommeliers doen, en dit is wat die mensen in de Himalaya ook doen; ze merken steeds subtielere dingen op in zichzelf. Voor mij en mijn patiënten werd dit een verslavende ontdekking, iets echt fascinerends waarbij als je goed oplet, je dingen over vibratie kunt ontdekken die je nog nooit eerder had opgemerkt.
Het Uitleggen van Vibratie
Dit is lastig uit te leggen, want tot het je overkomt, zul je het niet echt begrijpen. Maar het is eigenlijk best vreemd. Je begint te merken dat deze vibratie van ‘Ohm’ ook op andere plaatsen aanwezig is. Het voelt wat esoterisch en mystiek aan, je moet me gewoon vertrouwen. Als je hiermee doorgaat, zul je beginnen met het ontdekken van nieuwe dingen. Dat is gewoon hoe het werkt. Als je eenmaal dat eerste moment van ontdekking bereikt, wordt meditatie echt eenvoudig voor je. Nu, ADHD kan hierbij een voordeel zijn.
ADHD als Voordeel bij Meditatie
Laten we eens kijken hoe ADHD hierbij een voordeel kan zijn. Het belangrijkste is dat we op zoek zijn naar nieuwheid. Naarmate we ons bewustzijn subtiel vergroten en meer subtiele vibraties oppikken, wordt dit steeds nieuwer voor ons en het ADHD-brein raakt hieraan verslaafd. Een ander belangrijk punt is dat mensen met ADHD zeer afleidbaar zijn, wat nadelig is bij het studeren. Maar wat we echt moeten onthouden, is dat onze waarneming zeer gevoelig is. Terwijl het voor een ‘normaal’ persoon veel langer duurt om te begrijpen waar ik het over heb, zul je als je ADHD hebt en het een kans geeft, sneller vorderen dan een neurotypisch persoon.
Praktische Stappen in Meditatie
Dit is het punt waar het moeilijk wordt, want ik ga je niet vertellen dat je zeven rondes van ‘Ohm’ moet doen. Dat is niet genoeg. Negen rondes van ‘Ohm’ is ook niet genoeg. Zelfs 21 rondes zijn niet genoeg voor mijn ADHD-patiënten. Wat ik aanbeveel, is 33 keer ‘Ohm’. Je zit daar en denkt misschien, “Oh mijn God, Dr. K, 33 keer, dat is bijna een halfuur mediteren. Dat kan ik niet.” Maar aan het begin voelt het zo, maar als je echt wilt doordringen tot de essentie, zul je merken dat als je 33 keer ‘Ohm’ doet, je geleidelijk opbouwt. De ervaring tussen de eerste en de 33ste ‘Ohm’ is compleet anders. Je zult zoveel meer binnenin jezelf ontdekken.
De “Verdunning” van Meditatiepraktijken
Veel mensen denken dat ADHD betekent dat je slecht bent in mediteren omdat het moeilijk is om je geest te dwingen te focussen. Maar de meditatie die we vandaag beoefenen, is eigenlijk een afgezwakte versie van een traditie die vroeger veel robuuster was. Het is alsof je het verschil ziet tussen een cocktail en een mocktail; het is dezelfde drank, maar dan zonder de alcohol, wat juist het punt van een cocktail is. Toen we keken naar de Zen-traditie, was dit een volledige traditie die geleidelijk werd afgezwakt tot een app en een abonnementsdienst, en veranderde in een bedrijfsmodel. De ware spiritualiteit van de praktijk is volledig vernietigd. Dit komt omdat je meditatie-apps hebt die concurreren, en als ze het te moeilijk maken, zal iemand zich uitschrijven voor hun dienst en zich aanmelden bij iemand die het gemakkelijker maakt. We doen alsof we mediteren en mensen zich goed laten voelen over zichzelf, maar we geven eigenlijk niet echt om je spirituele groei.
Ontdekkingen in Meditatie met ADHD
Als je ADHD hebt, probeer dan niet iets routinematig te doen, maar verken binnenin jezelf. Probeer zoveel mogelijk te ontdekken en wat je zult ontdekken is, als je het een kans geeft omdat je dit niet meteen zult weten, dat er lagen binnenin je zijn die ongelooflijk fascinerend zijn. Je kunt blijven doorgaan met het afpellen van lagen van de ui, en allerlei dingen ontdekken, maar het is onduidelijk of die ui ooit eindigt. Ik heb hier enkele ideeën over, maar dat is waar ik je het antwoord niet ga geven. Blijf ze afpellen en laat me weten wat je ontdekt.
Link: YouTube video
