bijna-doodervaring

Een bijna-doodervaring die zo mooi was dat ze boos werd | NDE



397 keer gelezen sinds
7
minuten leestijd
7
minuten leestijd
397 keer gelezen sinds

0
(0)

In de ochtend van mijn bijna-doodervaring werd ik wakker en brandde als een fakkel figuurlijk gesproken. Ik had 42 graden koorts en overal in mijn lichaam had ik ondraaglijke pijn, alsof een zware griep, maar dan een miljoen keer erger. Het was echt vreselijk. Ik werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht.

Het duurde even voor er diagnostische tests werden uitgevoerd, maar net voor mijn NDE hadden ze ontdekt dat er een niersteen vastzat in mijn urineleider.

Alles wat je nieren normaal gesproken filteren, al die afvalstoffen kwamen terug in mijn bloedbaan en ik was in septische shock gegaan en het begon mijn interne organen te beïnvloeden. Dus ik was echt heel erg ziek toen het gebeurde.

Het tikken van de klok aan de muur

Ik had net een CT-scan ondergaan en toen ik er nu op terugkijk, begonnen dingen te verschuiven en te veranderen tijdens de scan. Ik herinner me dat ik bijna probeerde mijn lichaam te verlaten op dat moment en ik herinner me dat de verpleegster die mijn IV deed, probeerde mijn aandacht te trekken en heel luid tegen me sprak, en dat haalde me terug in mijn lichaam.

Ik herinner me dat ik een beetje gefrustreerd of geïrriteerd was door haar, ik denk dat ik op dat moment begon te vertrekken, maar toen begonnen er echt dingen te gebeuren toen ik de CT-scan had afgerond en ik naar een gebied werd gebracht waar ik op de dokter moest wachten om met ons te praten.

Alles om me heen begon op dat moment echt versterkt te worden, geluiden werden heel luid en voelden erg indringend, ik herinner me het tikken van de klok aan de muur dat voelde alsof het recht in mijn oor was, en de lichten, die toch al in het ziekenhuis waren, maar ze voelden echt versterkt en het voelde alsof het allemaal op me afkwam op een indringende manier, het was erg indringend.

Het voelde alsof ik naar een video keek

En ik had een extreme hoeveelheid pijn, ik was zo heet en ik had het tegelijkertijd koud en de verpleegsters brachten me warme dekens. En op dat moment begon ik te schokken en heel hard te schudden en mijn hoofd deed zo’n pijn dat ik de aderen kon voelen die een beetje uit mijn hoofd kwamen en ik sloot mijn ogen en precies op dat moment raakte ik volledig los van de externe wereld.

Ik verloor elk contact met alles wat er om me heen gebeurde en op sommige manieren verloor ik zelfs contact met de pijn, maar ik ging gewoon heel intern. Ik ging naar binnen in mijn lichaam en het voelde bijna alsof ik om me heen keek en op de een of andere manier voelde het alsof ik naar een video keek van de binnenkant van mijn lichaam.

En ik herinner me dat ik dacht, of eigenlijk realiseerde me, dat ik aan het sterven was. En het deerde me niet, maar het was gewoon heel feitelijk van: ik ga nu dood.

En toen trok ik me een beetje terug, ik dacht dat het een beetje extreem of dramatisch was, maar toen ging ik weer terug naar: ik sterf, dit is hoe het voelt om te sterven, maar ik was er heel vredig over. En precies op dat moment was ik uit mijn lichaam en alle pijn was weg en ik was op het plafond en keek neer op mijn lichaam op deze ziekenhuis brancard.

En in het begin was ik extreem gedesoriënteerd, omdat het geen zin had hoe ik me hierboven voelde, maar ik zag mijn lichaam daar beneden en ik kon aan mezelf zien dat ik dood was, ik bedoel ik kon zien dat dat een schil van mij was. Je zou denken dat dat je zou afschrikken, maar dat deed het niet, ik voelde zo’n vredig gevoel.

Ik kon het hele ziekenhuis zien

En op dat moment keek ik echt gewoon naar deze scène als een toeschouwer, ik voelde me er niet emotioneel aan verbonden, er was niet echt enig oordeel bij betrokken, ik bekeek het gewoon alsof ik naar een scène in een hele interessante film keek. En iedereen was druk in de weer en ik herinner me dat ik dacht dat iedereen zo snel was en ik voelde me heel kalm en dus voelde ik die dissonantie tussen de twee energieën.

En toen begon ik op dat moment omhoog te zweven, ik keek nog steeds naar beneden, dus ik dreef achteruit omhoog, het was heel langzaam en het was heel vredig en ik begon het hele ziekenhuis hieronder te zien, maar toen ik het zag, zag ik geen dak of muren, maar op de een of andere manier wist ik dat het gewoon het ziekenhuis was waar ik naar keek en ik zag al deze zoemende, soort van lichtbollen die allemaal rond stuiterden en ze zagen er chaotisch en druk uit voor mij en ik kon zien dat ze allemaal verbonden waren door een hele dunne, lichtgevende lijn, bijna als een spinnenweb-achtige lijn.

Het voelde bijna alsof ik doelloos rondzweefde

En op dat moment realiseerde ik me niet wat het was, maar ik voelde alsof ik naar zielen keek van iedereen die in het ziekenhuis was en die in het ziekenhuis werkte en ik herinner me dat ik dacht dat ze allemaal gewoon rondrenden en zo gek waren. Ik herinner me dat ik dacht dat ze waren als kippen zonder koppen en het zag er voor mij vanuit mijn perspectief echt chaotisch uit.

En ik bleef achteruit zweven en het ging sneller op dit punt en toen herinner ik me bijna een gevoel van in de ruimte te zijn, denk ik, en ik had een moment van ongemak, het voelde bijna alsof ik doelloos rondzweefde en het voelde niet goed voor mij, maar dat duurde slechts een fractie van een seconde.

Een smalle, zwarte, donkere tunnel

Het was niet lang genoeg voor mij om dat ongemakkelijke gevoel echt te absorberen en toen was het volgende wat ik me herinner dat ik in de tunnel was en het was een smalle, zwarte, donkere tunnel, maar het klinkt eng, maar het was niet eng en ik herinner me dat ik snel door deze tunnel ging, het was bijna als een achtbaanrit en in het begin probeerde ik er zin van te maken en toen besloot ik dat ik gewoon plezier zou hebben op deze rit, bijna waar je je handen in de lucht zou willen steken en ervan zou genieten. Het was snel, het voelde goed, het was opwindend.

En toen voelde ik alsof ik een beetje uit de tunnel werd gedumpt en toen was ik in het licht en om van die zwarte tunnel naar dat heldere witte licht te gaan, kostte me nog een seconde om me te oriënteren en toen realiseerde ik me dat ik echt gestorven was en omdat ik verhalen had gehoord van dit gebeuren bij mensen, voelde ik me zo goed dat witte licht.

Onvoorwaardelijke liefde

Er zijn geen woorden om dat gevoel te beschrijven, het is die onvoorwaardelijke liefde en het voelde alsof het er niet toe deed wat ik had gedaan in mijn leven, goed of slecht, dat ik gewoon geliefd werd om wie ik was, het was heel vredig en ik herinner me dat ik dacht dat het de perfecte temperatuur was, hoewel ik niet denk dat er een temperatuur in het licht is, ik herinner me gewoon dat het heel warm aanvoelde en ik voelde dat gaten werden opgevuld, wonden die ik met me meedroeg, werden genezen en het voelde goed, het voelde alsof ik weer heel werd gemaakt.

Op een bepaald moment had ik een bijna-doodervaring. Het voelde alsof ik weer compleet werd. Precies op dat moment hoorde ik een duidelijke stem die tegen me zei: “Je moet terug.” Ik hoorde een hoorbare stem die tegen me zei dat ik terug moest gaan.

Ik wilde dat niet horen en ik protesteerde. Ik denk dat ik op dat moment geen lichaam had, maar ik voelde alsof ik mijn hoofd schudde en nee zei en weerstand bood. Ik protesteerde en zei: “Nee, ik wil niet terug. Stuur me alsjeblieft niet terug.” Maar toen hoorde ik opnieuw de stem die zei: “Je moet terug.”

Jeff Tolley’s bijna-doodervaring: Gechoqueerd na het nemen van zijn eigen leven

Terug de tunnel in

Ik bleef me verzetten en op dat moment voelde ik alsof er bijna een menigte om me heen verzamelde, maar ik had niet genoeg tijd om te bedenken wat dat was, want toen werd ik meteen terug in de tunnel gezogen. Het voelde als een duwtje terug de tunnel in en ik ging achteruit en toen was ik gewoon weer terug in mijn lichaam.

De pijn kwam terug en daarna raakte ik buiten bewustzijn tot aan later die avond toen ik in de voorbereidingsruimte was en me voorbereidde op de operatie. Het was een zeer bijzondere en intense ervaring die ik niet snel zal vergeten.

Bron: YouTube video

Hoe vond je dit artikel?

Klik op een ster om deze te beoordelen!

Gemiddelde waardering 0 / 5. Stemtelling: 0

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Factchecking: Nick Haenen | Spelling en grammatica: Sofie Janssen


Zoeken


Persoonlijkheidstesten ⭐

Libido Test – Mannen

Libido Test – Mannen

29 januari 20231222 views
Creëert het Universum zichzelf?

Visuele Persoonlijkheid Test

17 januari 2023929 views
Doe de ADHD test

A.D.H.D. Test

13 januari 2023590 views
Hoe inclusief ben jij? Doe de test!

Inclusiviteit Test

13 januari 2023657 views
Stress test

Stress Test

3 februari 20211760 views
Spiritualiteitstest

Spiritualiteit Test

3 februari 20211031 views
Persoonlijkheid Test

Persoonlijkheid Test

3 februari 2021817 views
IJdelheid Test

IJdelheid Test

3 februari 2021561 views
Emotionele Intelligentie Test

Emotionele Intelligentie Test

3 februari 20211149 views