BPC-157 is een peptide dat is samengesteld uit 15 aminozuren. Het werd voor het eerst ontdekt in maagsap van mensen en blijkt therapeutische effecten te hebben, vooral bij maag-darm problemen en wondgenezing. Echter, het meeste onderzoek naar BPC-157 tot nu toe is beperkt tot dierstudies.
Een veelbelovende peptide
Als peptide is BPC-157 kleiner en eenvoudiger dan een volledig eiwit. Peptides zijn ketens van aminozuren die kleiner zijn dan 50 aminozuren, terwijl eiwitten typisch langere ketens zijn die zich vouwen tot complexe 3D vormen.
BPC-157 werd voor het eerst beschreven in een onderzoek in 1993 door onderzoeker Predrag Sikiric en collega’s aan de Universiteit van Zagreb in Kroatië. Sikiric heeft uitgebreid gepubliceerd over BPC-157 in de loop der jaren en wordt beschouwd als de vooraanstaande expert op dit peptide.
De naam BPC verwijst naar “body protective compound” en de getallen geven de volgorde van aminozuren aan die het peptide vormen.
BPC-157 onderzoek – focus op maag-darm en wonden
Het beginonderzoek richtte zich op de beschermende effecten van BPC-157 op het maag-darmstelsel. Studies bij ratten hebben aangetoond dat BPC-157 de genezing van maagzweren kan versnellen en ontsteking kan verminderen in modellen van inflammatoire darmziekten.
Er is ook gebleken dat BPC-157 wondgenezing bevordert. Dierstudies toonden een versnelde sluiting van wonden en sterkere treksterkte van geheeld huidweefsel na behandeling met BPC-157 injecties.
Het mechanisme achter deze genezende effecten is niet volledig begrepen, maar kan verband houden met het vermogen van BPC-157 om de groei van nieuwe bloedvaten (angiogenese) te stimuleren.
Onderzoek uitbreiden naar pezen, botten en meer
Naarmate het onderzoek vorderde, begonnen onderzoekers te kijken of BPC-157 ook andere weefsels kon helpen genezen. Studies bij knaagdieren vonden positieve effecten op beschadigde pezen, banden en botten.
Eén studie sneed de achillespezen van ratten door en ontdekte dat lokale injectie van BPC-157 kon leiden tot bijna volledige genezing. Het peptide lijkt de pees-bot genezing te stimuleren en de sterkte van de gerepareerde pees te verbeteren.
Vergelijkbare voordelen werden gezien in diermodellen voor botfracturen, gewrichtsletsels en verbrijzelde zenuwen.
Hoe wordt BPC-157 toegediend?
In de meeste dierstudies werd BPC-157 opgelost in een vloeibare oplossing en direct in het beschadigde of aangetaste weefselgebied geïnjecteerd. Sommige studies toonden echter aan dat injecties op afstand van het doelgebied ook effectief waren, wat suggereert dat BPC-157 systemische effecten in het hele lichaam kan hebben.
Dit is analoog aan insuline voor diabetes – het injecteren van insuline in de buik zorgt ervoor dat het hormoon effecten heeft op weefsels over het hele lichaam.
Eerste humaan onderzoek – casusserie over knieartrose
Tot nu toe is er zeer beperkt testen van BPC-157 op mensen geweest. Een casusserie van een kliniek in Europa rapporteerde resultaten voor 16 patiënten met knieartrose die werden behandeld met intra-articulaire BPC-157-injecties. De meeste patiënten meldden verminderde pijn en verbeterde functie, maar dit was geen placebo-gecontroleerde studie.
Grotere, strengere humane studies zijn nodig om de werkzaamheid en veiligheid van BPC-157 echt te evalueren. Er zijn momenteel geen klinische studies geregistreerd op clinicaltrials.gov die BPC-157 onderzoeken.
Toenemende populariteit ondanks beperkt bewijs
Hoewel het humane bewijs zeer beperkt is, heeft BPC-157 populariteit gewonnen, vooral onder atleten en bodybuilders die herstel willen verbeteren en sneller willen genezen van verwondingen.
Het heeft online een reputatie voor het helpen genezen van spier scheuren, peesproblemen en bandletsels. Het is echter belangrijk om op te merken dat grondig klinisch onderzoek nog nodig is om deze voordelen bij mensen te bewijzen.
Het peptide staat ook op de lijst van verboden stoffen van het Wereld Anti-Doping Agentschap, dus competitieve atleten moeten het vermijden tot er meer tests zijn gedaan.
BPC-157 – Mogelijke nadelen en risico’s
Ondanks de veelbelovende resultaten uit dierstudies, zijn er verschillende nadelen die moeten worden overwogen bij BPC-157:
- Gebrek aan grondig humaan onderzoek dat effectiviteit en veiligheid aantoont
- Beperkte informatie over lange termijn effecten
- Mogelijkheid van bijwerkingen zoals misselijkheid en lokale irritatie
- Juridische problemen vanwege gebrek aan FDA-goedkeuring en dopingverbod
Meer onderzoek is zeker nodig om de voor- en nadelen van dit peptide beter te karakteriseren.
Lopend en toekomstig onderzoek
Onderzoekers blijven BPC-157 bestuderen in diermodellen voor een groeiend aantal gezondheidscondities – hersenletsel, leverziekte, hartschade, vergevorderde veroudering en meer.
Één geregistreerde klinische studie is van plan een orale formulering van BPC-157 te bestuderen bij gescheurde ligamenten, wat wijst op een verschuiving richting humaan onderzoek.
Als toekomstige studies de veelbelovende resultaten bij knaagdieren definitief kunnen repliceren en zowel effectiviteit als veiligheid kunnen aantonen, zou BPC-157 kunnen uitgroeien tot een therapie die in de reguliere geneeskunde wordt gebruikt.
Conclusie: Voorzichtig optimisme voor BPC-157
BPC-157 biedt intrigerende mogelijkheden op basis van dieronderzoek dat versnelde genezing van wonden, pezen, spieren, botten en ander weefsel laat zien. Er ontbreken echter nog grondige klinische studies bij mensen.
Voorlopig is een voorzichtige aanpak gewenst – meer humane gegevens over effectiviteit, veiligheid, bijwerkingen en lange termijn effecten zijn nodig voordat conclusies kunnen worden getrokken over het therapeutisch potentieel van BPC-157. Het toekomstige onderzoek zal belangrijk zijn om in de gaten te houden.
Geraadpleegde bronnen:
Veelgestelde vragen
Wat is BPC-157?
BPC-157 is een peptide van 15 aminozuren dat ontdekt is in menselijk maagsap. Het lijkt de genezing te bevorderen in dierstudies.
Is BPC-157 veilig voor mensen?
Er is meer onderzoek nodig. Tot nu toe zeer beperkte tests op mensen. De veiligheid is nog niet volledig vastgesteld.
Kan BPC-157 helpen bij sportblessures?
In dierstudies lijkt het pezen, spieren en botten te helpen genezen. Maar dit moet nog worden aangetoond bij mensen. Voorzichtigheid is geboden.
