Alleen al het zien van de natuur in Virtual Reality brengt enkele gezondheidsvoordelen met zich mee – en helpt wetenschappers te begrijpen waarom we de echte versie nodig hebben.
Al tientallen jaren onderzoeken wetenschappers hoe het blootstellen van mensen aan de natuur – door het planten van bomen langs stedelijke straten, het bezoeken van bossen of zelfs het hebben van kamerplanten – de lichamelijke en psychologische gezondheid kan verbeteren.
Nu testen onderzoekers ook of we ten minste enkele van dezelfde voordelen kunnen halen uit het ervaren van de natuur in virtual reality. Deze vreemde wending komt voort uit recente, krachtige bevindingen over de gezondheidseffecten van blootstelling aan de natuur.
“We zien echt dagelijks nieuwe onderzoeken uitkomen die de voordelen van leven en verblijven in groene gebieden meten, kwantificeren en aantonen”, zegt Michelle Kondo, een onderzoekssociaal wetenschapper bij de Amerikaanse Forest Service.
Ze zegt dat het recente onderzoek deels is gestimuleerd door het elektronisch maken van medische dossiers; dit creëert enorme gezondheidsgegevens die wetenschappers kunnen vergelijken met satellietbeelden die de mate van groenheid in de buurt van elke persoon laten zien.
Het groeiende aantal analyses laat over het algemeen positieve effecten zien van “groene ruimte”, wat natuurlijke gebieden of stedelijke vegetatie kan betekenen, op een breed scala aan gezondheidskenmerken.
“We weten genoeg om er vertrouwen in te hebben dat [blootstelling aan de natuur] goed is voor de meeste mensen in de meeste omstandigheden”, zegt Matthew Browning, een milieupsycholoog en milieuepidemioloog aan de Clemson University.
Bijvoorbeeld, onderzoek uit het afgelopen decennium heeft aangetoond dat blootstelling aan groene ruimte onder andere het risico op vroegtijdig overlijden, hart- en vaatziekten, obesitas en diabetes type 2 kan verminderen.
Het wordt ook in verband gebracht met een betere algehele gezondheid, en een nieuwe studie die vorige maand werd gepubliceerd, meldt dat groene ruimte “epigenetische veroudering” vermindert, een evaluatie van biologische leeftijd op basis van genexpressie.
“We zien zelfs op moleculair niveau effecten”, zegt Usama Bilal, een sociaal epidemioloog aan de Drexel University, die vergelijkbare onderwerpen bestudeert maar niet betrokken was bij het recente onderzoek.
Op het gebied van psychologische voordelen merkt een overzichtsartikel uit 2019 op dat blootstelling aan de natuur kan leiden tot meer positieve emotionele toestanden, meer sociale interacties en minder negatieve emoties, evenals verbeterde cognitie, geheugen en aandacht, onder andere bevindingen.
Maar al deze onderzoeken – en met name het meer conceptuele werk om de verbanden tussen natuur en gezondheid te begrijpen – worden bemoeilijkt door onze abstracte en uiteenlopende definities van “natuur.
Hoeveel natuur moet je zien om een significant voordeel te ervaren: een kamerplant, een straatboom, een stedelijk park, een ongerepte wildernis? Zijn alle ecosystemen even heilzaam, of hebben bossen, graslanden en stranden een verschillend effect op de gezondheid? Moet je de natuur ook ruiken en horen naast het zien ervan? De antwoorden zijn niet duidelijk.
“Wanneer we ons in een omgeving bevinden, is het een meervoudige zintuiglijke ervaring”, zegt Gregory Bratman, een milieupsycholoog aan de Universiteit van Washington. “Voordat we veel kunnen weten over hoe de omgeving onze welzijn beïnvloedt, moeten we rekening houden met alle actieve ingrediënten.”
Een hulpmiddel dat wetenschappers kan helpen begrijpen wat het precies is aan de natuur dat een echt verschil maakt in gezondheidsresultaten, is virtual reality, zegt Hector Olvera Alvarez, een milieuwetenschapper bij de Oregon Health & Science University.
Hij wilde onderzoeken of het eenvoudigweg zien van natuur mensen kan ontspannen. Met behulp van virtual reality kon hij deelnemers aan het experiment blootstellen aan visuele prikkels van de natuur, terwijl hij factoren zoals temperatuur, licht en luchtvervuiling controleerde. Hij bereidt zich nu voor om zijn onderzoek te publiceren.
“We geloven dat we, omdat we geëvolueerd zijn rond vegetatie, sneller veiligheid kunnen beoordelen in beboste omgevingen”, zegt Olvera Alvarez. “Daarom was ik geïnteresseerd in VR, omdat VR je blootstelt aan de visuele aspecten van de natuurlijke omgeving. Als de theorie juist is dat we sneller veiligheid beoordelen in de natuur, zou dat je stressniveaus moeten verlagen.”
Tot nu toe toont het onderzoek van Olvera Alvarez aan dat het ervaren van de natuur in virtual reality enkele gezondheidsverbeteringen laat zien, hoewel deze voordelen kleiner zijn dan die van blootstelling aan echte natuur. Het verschil kan te maken hebben met het ontbreken van wat Bratman “ecologische validiteit” noemt in virtual reality vanwege de aspecten van de natuur die niet worden gereproduceerd.
Zelfs als je alles goed doet, is de schoonheid van de natuur dat je het nooit op dezelfde manier kunt vastleggen”, zegt Olivia McAnirlin, een onderzoeker in sociale wetenschappen en milieupsycholoog, die het Virtual Reality and Nature Lab aan de Clemson University mede leidt.
Een deel van haar werk richt zich op mensen met chronische obstructieve longziekte, waardoor ze soms maandenlang aan huis gekluisterd kunnen zijn. Ze zoekt een natuurlijke plek die betekenisvol is voor elke persoon waarmee ze werkt, en creëert vervolgens deze scènes in virtual reality, zodat er toch een beetje natuur naar binnen wordt gebracht.
In dit soort situaties kan virtuele natuur een voordeel bieden, maar dat mag niet ten koste gaan van blootstelling aan echte natuur, zegt Browning, die het Virtual Reality and Nature Lab mede leidt. “Het is een hulpmiddel. Het is geen vervanging”, zegt hij over virtual reality.
“We moeten voorzichtig zijn en het niet op een manier gebruiken die geld of aandacht weghaalt bij investeringen in stedelijk groen en parken.”
Deze voorzichtigheid is met name belangrijk omdat mensen met minder middelen en minderheidsgroepen – die al te kampen hebben met slechtere gezondheidsresultaten – vaak minder toegang hebben tot de natuur.
Bovendien is virtual reality niet haalbaar voor iedereen vanwege de hoge kosten van apparatuur. Deze prijs maakt VR ontoegankelijk voor veel mensen die het meest baat zouden hebben bij blootstelling aan virtuele natuur.
En dezelfde mensen die weinig toegang hebben tot echte natuur kunnen te maken hebben met uitdagingen die waarschijnlijk beter kunnen worden geholpen door echte groene ruimtes dan door virtuele vervangers.
Bilal zegt dat hij zich met name zorgen maakt omdat virtual reality een belangrijke categorie van natuurlijke voordelen die hij ‘mitigatie’ noemt, niet kan repliceren: bomen in de stad zuiveren bijvoorbeeld de lucht, verlagen de zomertemperaturen en absorberen stedelijk lawaai.
“Er komt veel kijken bij groenere ruimtes. Het is niet alleen het zien van een mooie boom voor je”, zegt Bilal.
Hetzelfde geldt wanneer we van een buurt naar de planeet opschalen, zegt Gretchen Daily, een milieuwetenschapper bij het Natural Capital Project van de Stanford University.
Ze ziet potentieel in het onderzoek naar de voordelen van virtuele natuurgebieden, vooral in situaties waarin de natuur momenteel ontbreekt.
Maar op de lange termijn moeten mensen absoluut weer in contact komen met de natuur in de echte wereld – niet via brillen en headsets.
“Een deel van mij maakt zich zorgen dat er een idee kan ontstaan dat virtual reality een vervanging kan zijn voor het echte”, zegt Daily.
“Als dat idee ver wordt doorgevoerd, kan dat over het algemeen zeer schadelijk zijn omdat het echte noodzakelijk is op zoveel manieren. We kunnen gewoon niet leven op een dode planeet.
Geraadpleegde bronnen:
- Nature and mental health: An ecosystem service perspective – https://www.science.org/doi/full/10.1126/sciadv.aax0903
