Zal de wetenschap uiteindelijk de dood als een ziekte kunnen genezen? Dit is een vraag die veel mensen intrigeert en waar de wetenschap intensief onderzoek naar doet.
De wetenschap achter veroudering
Het idee van waarom we ouder worden of dat je veroudering kan omkeren of onsterfelijk kan zijn, is eigenlijk al eeuwenlang een onderwerp van interesse. Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren hoeveel macht we eigenlijk hebben over ons verouderingsproces.
Chronologische leeftijd versus biologische leeftijd
Als ik iemand zou vragen hoe oud ze zijn, dan is hun directe reactie echter het aantal kaarsjes dat ze uitbliezen op hun laatste verjaardag. Het is het nummer op hun rijbewijs of paspoort. En eigenlijk betekent dit getal niet zo veel behalve dan dat het toevallig gecorreleerd is met dit concept van biologisch ouder worden.
In tegenstelling tot chronologische leeftijd, is biologische leeftijd wel iets waar we om geven. Wat wetenschappers bedoelen met biologische leeftijd is de mate waarin jouw biologie in een bepaalde tijdspanne is veranderd en wij denken dat deze veranderingen maladaptief gaan zijn. Ze gaan meer disfunctie veroorzaken, meer achteruitgang en uiteindelijk meer ziekte.
Veranderingen bij veroudering
De meest voor de hand liggende dingen die mensen associëren met veroudering zijn veranderingen in hun huid, veranderingen in lichaamssamenstelling, grijs worden van het haar.
We ervaren functionele veranderingen: onze mobiliteit, ons evenwicht, gezichtsvermogen en gehoor. Ook zien we een toename in risico op verschillende ziektes.
Veroudering: eerst in ons lichaam, dan pas in de spiegel
In werkelijkheid begint ouder worden echter niet hier. Dit zijn wat we noemen de opkomst, of manifestaties van ouder worden. We denken echt dat ouderdom begint op moleculair en cellulair niveau en als dit een bepaalde drempel bereikt dan is dit wanneer we dit daadwerkelijk kunnen gaan zien in de spiegel in ons dagelijks leven.
Veel ziektes bij het ouder worden kunnen eigenlijk toegeschreven worden aan disfunctie van specifieke orgaansystemen. Iets als diabetes kan beschouwd worden als een achteruitgang van ons metabolisch systeem.
Over Morgan Levine
Morgan Levine was eerder een tenure-track Assistant Professor bij de afdeling Pathologie aan Yale University, waar ze het Laboratory for Aging in Living Systems leidde. In 2022 werd ze aangetrokken om zich bij Altos Labs aan te sluiten als Founding Principal Investigator in het San Diego Institute of Science. Ze leidt momenteel een onderzoeksgroep bij Altos Labs die werkt op het snijvlak van bio-informatica, cellulaire biologie, complexe systemen en biostatistiek met als algemeen doel het begrijpen van de moleculaire trajecten die verouderende cellen, weefsels en organismen door de tijd heen afleggen.
Alzheimer en sarcopenie
Ziektes zoals Alzheimer zijn eigenlijk een soort achteruitgang en verstoring van ons centrale zenuwstelsel. Met andere woorden, ze zorgen ervoor dat onze hersenen en zenuwen niet meer zo goed werken als vroeger.
Dan is er nog een ziekte die vaak voorkomt naarmate we ouder worden, sarcopenie genaamd. Dit is een medische term voor het verlies van spiermassa dat vaak gebeurt als we ouder worden. Je zou kunnen zeggen dat sarcopenie een soort achteruitgang is in ons spier- en skeletstelsel.
Jouw biologische leeftijd is te veranderen
Mensen zeggen al sinds de jaren tachtig dat we dit concept van biologische leeftijd moeten proberen te kwantificeren. Het was Alex Comfort die als eerste voorstelde dat er zoiets bestond als biologische leeftijd die gemeten kon worden.
Het zal op monochrome wijze doortikken – in tegenstelling tot biologische leeftijd, denken we eigenlijk dat deze veranderlijk is. We weten dat veroudering kan worden vertraagd.
We zien dit wanneer we over verschillende soorten heen vergelijken. Soorten gaan niet allemaal even snel achteruit. Sommige doen dit zo langzaam wat we ‘verwaarloosbare senescentie’ noemen, dat we feitelijk geen ouderdom kunnen waarnemen bij die systemen.
Over het algemeen meten we de snelheid van veroudering door naar de ‘overlevingscurve’ te kijken. Zien we een verhoogd risico op sterfte in een populatie als functie van tijd? En dat beschouwen we dan als de algemene snelheid waarmee die soort daadwerkelijk ouder wordt.
Biologische leeftijd meten
Dit brengt ons bij het idee van biologische leeftijd meten. Een geweldige manier voor mensen om deze wetenschap te gebruiken, is door hun fenotypische leeftijd bij te houden. We kwamen in 2018 op het idee van Fenotypische leeftijd. Dit was bedoeld om je algehele fenotype of fysiologische verouderingsgraad vast te leggen.
We probeerden zeer gangbare klinisch-chemische laboratoriummetingen te gebruiken, dingen die je zou krijgen bij je jaarlijkse afspraak met de dokter, zoals orgaanfuncties inclusief lever en nieren, stofwisselingsgezondheid en lipiden. Ze vatten ook onze ontsteking en immuunprofiel tot op zekere hoogte samen.
Fenotypische leeftijd vs chronologische leeftijd
We denken dat deze maat voor veroudering echt belangrijk is omdat hij de fysiologische veranderingen vastlegt die we denken voorkomen aan disfunctie die optreedt bij ziekte. Als je naar een bevolking kijkt, zou je een normale distributie verwachten waarbij je vindt dat de meeste mensen voorspeld worden dezelfde biologische of fenotypische leeftijd hebben als hun chronologische leeftijd.
Maar we weten dat er ook spreiding is aan beide zijden, en wanneer we naar het gemiddelde kijken, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, zien we dat de standaarddeviatie ongeveer vijf jaar is.
Toegegeven, je kunt extreme uitschieters krijgen, dus mensen die er 10 of misschien zelfs 20 jaar ouder of jonger uitzien dan verwacht voor hun chronologische leeftijd, maar de meeste mensen zullen zich bevinden binnen plus of min vijf jaar van hun chronologische leeftijd.
Hoe meet je jouw biologische leeftijd?
Als je je arts al hebt bezocht en een bloedtest hebt gehad, kun je waarschijnlijk gratis je Fenotypische leeftijdstest krijgen. Er zijn online calculators die de negen biomarkers vermelden die nodig zijn om je Fenotypische leeftijd te berekenen.
Dit is vrij verkrijgbaar op het web. Het enige wat je hoeft te doen is je meest recente labtest vinden, de waarden invoeren en het algoritme zal eigenlijk een maatregel voor fenotypische ouderdom voor jou produceren.
Ik wil niet weten wat mijn biologische leeftijd is
Dus veel mensen denken misschien: “Ik wil niet weten wat mijn biologische leeftijd is. Ik ben bang dat ik een hoger nummer ga krijgen.Ik moet mezelf gedurende een maand op mijn best gedrag vertonen voordat ik het daadwerkelijk ga bijhouden.”
Maar het is echt belangrijk om te onthouden dat dit aantal niet in steen is gebeiteld. Het wordt niet bepaald door onze genen en er valt zoveel te doen om er invloed op uit te oefenen. Dus het is belangrijker om die informatie eigenlijk te hebben en die ook gebruiken om je leven als geheel te verbeteren.
Kunnen we veroudering terugdraaien?
Dus kunnen we veroudering terugdraaien? Totdat de wetenschap medicijnen of behandelingen bedenkt om zich op veroudering te richten, zijn levensstijlkeuzes momenteel ons beste ticket wat betreft het vertragen van ons verouderingsproces.
Levende systemen zijn adaptief. We passen ons aan onze omgeving aan. We passen ons aan de dingen die we ervaren. Dus je kunt eigenlijk zaken zoals veerkracht stimuleren door verschillende lifestyle gewoontes.
Bijvoorbeeld, lichamelijke activiteit kan onze veerkracht vergroten en ons beschermen tegen verdere stressfactoren op de lange termijn. Verschillende voedingsregimes kunnen ook onze veerkracht vergroten.
Wees geïnformeerd en verander je leeftijd
Een geweldige manier voor mensen om deze wetenschap te gebruiken, is door hun fenotypische leeftijd bij te houden. We kwamen in 2018 op het idee van fenotypische leeftijd. Dit was bedoeld om jouw algehele fenotype of fysiologisch verouderingspercentage vast te leggen.
We probeerden eigenlijk veelvoorkomende klinische chemie of lab metingen te gebruiken. Dingen die je zou doen tijdens je jaarlijkse afspraak met de dokter en waarschijnlijk al worden gemeten.
Dit zijn dingen zoals functioneren van verschillende organen inclusief onze lever, nieren. Ze vangen metabole gezondheid, ze vangen lipiden en tot op zekere hoogte vangen ze ook dingen als ons ontstekings- en immuunprofiel.
Wat is biologische veroudering?
We weten dat veroudering kan worden vertraagd. We zien dit wanneer we tussen soorten vergelijken. Soorten gaan niet allemaal in hetzelfde tempo achteruit.
Sommige van hen doen dit eigenlijk met zo’n traag tempo, wat we ‘verwaarloosbare senescentie’ noemen, dat we daadwerkelijk geen veroudering kunnen waarnemen in die systemen.
Dus meestal om te bepalen hoe snel verschillende organismen ouder worden, kijken we naar hun ‘overlevingscurve’. Zien we een toegenomen risico op mortaliteit in een populatie als functie van de tijd?
En we denken dat deze maat voor het meten van de leeftijd echt belangrijk is omdat het de fysiologische veranderingen vastlegt die aanleiding geven tot disfunctie die ontstaat bij ziekte.
Hoe meet je biologische leeftijd?
En dit kunnen wij ook zien bij mensen. Niet iedereen die 50 jaar heeft geleefd, is qua gezondheidstoestand en functioneren op dezelfde manier afgenomen. Daarom komen we terecht bij deze vraag of wij onze biologische leeftijd kunnen meten?
Een geweldige manier voor mensen om deze wetenschap daadwerkelijk te gebruiken, is door hun fenotypische leeftijd bij te houden. We kwamen in 2018 op dit idee van Fenotypische leeftijd. Dit was bedoeld om jouw algehele fenotype of fysiologisch verouderingspercentage vast te leggen.
We probeerden eigenlijk heel alledaagse klinische chemie of laboratoriummetingen te gebruiken. Dus dit zijn dingen waarvoor je naar je arts gaat voor je jaarlijkse afspraak, en die waarschijnlijk al worden gemeten.
Zaken als de werking van verschillende organen zoals onze lever, nier. Ze vangen metabole gezondheid op, ze vangen lipiden op,en tot op zekere hoogte vangen ze ook dingen als ons ontstekings- en immuunprofiel op.
De kracht van levensstijl bij het beïnvloeden van veroudering
Bijvoorbeeld, of we nu zwaarlijvig zijn, wat we eten, of we roken of drinken, heeft eigenlijk een enorme invloed op de fenotypische leeftijd van mensen in het algemeen.
En dit zijn geen nieuwe dingen. Dit zijn dingen die ons al verteld worden door onze moeders of grootmoeders. Dus ze zouden geen verrassing moeten zijn voor mensen, maar ik denk dat mensen niet beseffen hoeveel deze daadwerkelijk invloed hebben op hoe snel ze ouder worden, en ook hun vatbaarheid voor verschillende leeftijdsgerelateerde ziekten.
Ziektes voorkomen en verminderen
Veroudering is het grootste risicofactor voor de meeste ziekten waar mensen zich zorgen over maken. En wetenschappers denken dat in plaats van te proberen elk van die ziekten afzonderlijk te behandelen, als we daadwerkelijk de snelheid kunnen vertragen waarmee mensen ouder worden en de achteruitgang in onze verschillende soort organische en fysiologische systemen kunnen vertragen, we veel van deze ziekten kunnen voorkomen of misschien verminderen.
Het gaat er dus niet alleen om iemand een langer leven te geven, maar hen zo lang mogelijk gezond en functioneel houden. Uiteindelijk is het echt belangrijk omdat mensen moeten begrijpen hoeveel macht ze eigenlijk hebben in termen van invloed op hoe ze oud worden en invloed op het risico op ziekte.
Lifestyle als belangrijkste factor
Onze risico’s op ziekten zijn niet in onze genen geschreven. Ja, we zullen waarschijnlijk allemaal ouder worden, en we gaan dat in principe niet stoppen. Maar de snelheid waarmee dat gebeurt en de tijd die je kunt behouden voor gezondheid en optimale werking hangt echt af van veel van wat je doet in het dagelijks leven.
Bron: YouTube video
