In 1998 werd er een bijzonder onderzoek uitgevoerd aan de Columbia Universiteit door professor Claudia M. Mueller. Ze nam een grote groep vijfdeklassers en liet hen werken aan verschillende puzzels.
Deze puzzels waren zeer uitdagend, maar ongeacht hoe elk kind het ook deed, ze kregen te horen dat ze het heel goed hadden gedaan en dan nog beter dan de meeste andere kinderen.
Vervolgens werd de helft van deze leerlingen verteld dat ze hoog scoorden omdat ze hard werkten, terwijl de andere helft te horen kreeg dat het allemaal kwam door hun slimheid en begaafdheid.
De Impact van Locus of Control op de Keuze van Puzzels
Daarna kreeg elke leerling nog drie soorten puzzels voorgelegd: makkelijke, van gemiddelde moeilijkheid en extreem uitdagende. En wat ze ontdekten was erg interessant.
De leerlingen die te horen kregen dat ze het goed deden omdat ze slim waren, besteedden het merendeel van hun tijd aan de makkelijke puzzels. Ze besteedden bijna geen tijd aan de extreem uitdagende puzzels en over het algemeen veel minder tijd aan het proberen oplossen van alle puzzels.
De Invloed van Locus of Control op Motivatie en Genot
Dit duidde op lagere niveaus van motivatie. En alsof dat nog niet genoeg was, toen hen werd gevraagd of ze van het experiment hadden genoten, zeiden ze dat het voor hen niet zo leuk was geweest.
Aan de andere kant besteedden de leerlingen die te horen kregen dat ze het goed deden omdat ze hard werkten, het merendeel van hun tijd aan de moeilijkere puzzels. Ze besteedden ook veel meer tijd aan het proberen oplossen van alle puzzels, wat duidde op een toename van motivatieniveaus. En alsof dat nog niet genoeg was, zeiden ze na het experiment dat ze eigenlijk van de hele ervaring hadden genoten.
Het Concept van Locus of Control
Wat kunnen we leren van dit onderzoek? Wel, er is een concept genaamd de “Locus of Control,” wat in feite de mate is waarin je gelooft dat je controle hebt over je leven. De kinderen die te horen kregen dat ze het goed deden omdat ze slim en begaafd waren, gingen geloven in een “externe Locus of Control.” Ze geloofden dat factoren buiten hun controle de reden waren dat ze het goed deden.
Eigen verdienste
Aan de andere kant begonnen de kinderen die te horen kregen dat ze het goed deden omdat ze hard werkten, te geloven in een “interne Locus of Control.” Ze geloofden dat het hun eigen inspanningen waren die tot hun resultaten leidden. Het was hun harde werk en extra inzet die hen in staat stelden om goed te presteren bij de puzzels, want hoeveel werk je ergens in steekt, is iets waar je volledige controle over hebt.
Het Belang van een Interne Locus of Control voor Motivatie
Studie na studie heeft aangetoond dat het hebben van een interne Locus of Control de sleutel is om gemotiveerd te blijven. Je moet het gevoel hebben dat je controle hebt over je leven en verantwoordelijk bent voor wat er met je gebeurt, als je altijd gemotiveerd wilt zijn.
Persoonlijke Ervaring: Locus of Control in de Verkoop
Ik zag dit met mijn eigen ogen gebeuren toen ik ooit een verkoopteam leidde. Dit was geen verkoop in een winkel of autoverkoop, dit was ouderwetse deur-tot-deur verkoop, met een van de hoogste personeelsverloop. De meeste mensen hielden het maar een week vol voordat ze stopten. Je moet een zeer gemotiveerd persoon zijn om honderden afwijzingen per dag te kunnen verdragen voordat iemand zelfs maar overweegt iets van je te kopen.
Een vraag was voldoende
Na verloop van tijd ontwikkelde ik een scherp oog voor wie het daadwerkelijk zou volhouden en wie ik meer tijd en energie moest geven voor training. Het enige wat ik hoefde te doen, was een eenvoudige vraag stellen wanneer een nieuwe verkoper uit mijn team geconfronteerd werd met zijn eerste slechte dag, een dag waarop hij geen enkele verkoop deed.
Externe factoren
Ik zou hem vragen: “Waarom denk je dat je vandaag geen verkopen hebt gemaakt?” En aan de hand van hun reactie kon ik direct zien of ze het zouden volhouden. Als ze dingen als het weer, het feit dat het weekend was en niemand gestoord wilde worden in het weekend, of omdat het aan de buurt lag, de schuld gaven, wist ik meteen dat ze het niet zouden volhouden, omdat ze een externe Locus of Control hadden.
Minder Effort
Ze geloofden dat de reden dat ze geen verkopen konden maken buiten hun controle lag en daardoor besteedden ze minder tijd aan het aankloppen bij deuren, wat uiteindelijk de echte reden was waarom ze geen verkopen maakten.
Dat is het nadeel van het hebben van een externe Locus of Control: wanneer je het gevoel hebt dat niets wat je doet er toe doet, stop je met werken, stop je met proberen, want wat heeft het voor zin om je best te doen als de wereld samenzweert tegen jou?
Het Ontwikkelen van een Interne Locus of Control voor Blijvende Motivatie
Dus, hoe kunnen we een interne Locus of Control aannemen, zodat we ons altijd gemotiveerd voelen? Wel, ze hebben ontdekt dat de beste manier om dat te doen is door simpelweg problemen in je eigen leven op te lossen en vervolgens wat tijd te nemen om te waarderen dat het jouw acties zijn geweest die dit probleem hebben opgelost.
Een praktisch voorbeeld
Ik zal je een voorbeeld geven om het duidelijker te maken.
Laten we zeggen dat je moeite hebt om in slaap te vallen. Je doet wat onderzoek en komt erachter dat als je ‘s ochtends wat meer zonlicht krijgt, je je bed alleen gebruikt om te slapen en je een blauwlichtfilter op je telefoon installeert, je veel sneller in slaap zou moeten vallen. Wanneer bedtijd nadert, doe je al die dingen en zie je dat je 15 minuten sneller in slaap valt dan voorheen.
Wanneer je deze verbetering opmerkt, moet je tegen jezelf zeggen: “Wow, het was door de veranderingen die ik heb aangebracht, door de inspanning die ik heb geleverd, dat ik nu beter kan slapen.” Het is zo simpel. Bouw het geloof op dat je controle hebt over je lot, dat je een interne Locus of Control hebt en je zult nooit problemen hebben met motivatie in je leven.
Samenvatting
- Waardering voor bekwaamheid wordt doorgaans beschouwd als een stimulans voor motivatie. In tegenstelling tot deze gangbare opvatting toonden zes studies aan dat lof voor intelligentie meer negatieve gevolgen had voor de motivatie van leerlingen dan lof voor inspanning.
- Vijfdeklassers die werden geprezen om hun intelligentie bleken zich meer te richten op prestatiedoelen in vergelijking met leerdoelen, in tegenstelling tot kinderen die werden geprezen voor hun inzet. Na een mislukking vertoonden zij ook minder doorzettingsvermogen, minder plezier in de taak, meer toewijzingen van laag vermogen, en slechtere taakprestaties dan kinderen die werden geprezen voor hun inspanning.
- Ten slotte beschreven kinderen die werden geprezen voor intelligentie het als een vaststaande eigenschap, terwijl kinderen die werden geprezen voor hard werken geloofden dat het onderhevig was aan verbetering.
- Deze resultaten hebben belangrijke gevolgen voor hoe we prestaties het beste kunnen stimuleren, evenals voor meer theoretische vraagstukken, zoals de mogelijke nadelen van prestatiegerichte doelen en hoe ons zelfwaardegevoel afhankelijk kan worden beïnvloed door lof.
Geraadpleegde bronnen:
